آیت‌الله العظمی مدرسی در تدبر در آیات ۵۱ و ۵۲ سوره ابراهیم  به ثبت و ضبط همیشگی اعمال و تبدیل آنها به نار و نور اشاره نمودند و در پایان چهار مأموریت و فایده قرآن را بیان کردند.

آیت‌الله العظمی مدرسی در تدبر در آیات۴۷ تا ۵۰ سوره ابراهیم به روز قیامت و تغییر خلقت و برپایی این روز در روی زمین کنونی پرداختند و عذاب ظالمان را قطعی دانستند.

آیت‌الله العظمی مدرسی در تدبر در آیات ۴۵ و ۴۶ سوره ابراهیم به هشدار خداوند نسبت به عبرت گرفتن از سرنوشت گذشتگانی که در جای شما ساکن بودن و پرهیز از مکر کردن هشدار دادند.

آیت‌الله العظمی مدرسی در تدبر در آیات ۴۲ و ۴۳ و ۴۴ سوره ابراهیم به تبیین علت ظلم نمودن ظالمان پرداختند و با اشاره به هولناک بودن روز قیامت توصیه به استفاده از فرصت های عمر دنیوی برای توبه و استغفار و ادای حقوق نمودند.

آیت‌الله العظمی مدرسی در تدبر در آیات ۳۸ تا ۴۱ سوره ابراهیم به تبیین بیان دعاهای حضرت ابراهیم(ع) و درخواست های ایشان در این آیات از خداوند پرداختند و نکاتی درباره چگونگی دعا کردن بیان نمودند.

آیت‌الله العظمی مدرسی در تدبر در آیات ۳۵ و ۳۶ و ۳۷ سوره ابراهیم دو فایده از فواید وجود پیامبران و انبیا الهی را بیان نموده و به تشریح دعاهای حضرت ابراهیم(ع) در این آیات پرداختند.

آیت‌الله العظمی مدرسی در تدبر در آیات ۳۲ و ۳۳ و ۳۴ سوره ابراهیم نکاتی را درباره دو صفت رذیله ظلوم و کفار، مسخر نمودن طبیعت توسط خدا برای انسان، شمارش نعمت های الهی بیان نمودند.

آیت‌الله العظمی سید محمدتقی مدرسی در تدبر در آیه ۳۱ سوره ابراهیم به تبیین اهمیت نماز و انفاق پرداختند و فواید و آثار این دو توصیه خداوند در این آیه را بیان نمودند.

آیت‌الله العظمی سید محمد تقی مدرسی در تدبر در آیه ۲۸ سوره ابراهیم درباره منظور از نعمت الله گفتند: ولایت نعمت الهی و محور دین است.

آیت‌الله‌ا‌لعظمی مدرسی با تدبر در آیات ۲۴ تا ۲۷ سوره ابراهیم به تبیین علت بیان مثال‌ها در قرآن و  منظور از شجره طیبه و خبیثه پرداختند و نکاتی درباره دو بشارت حضرت عیسی(ع) بیان نمودند.