در فراق اسطوره عشق مادرم مرحومه تهرانی

شبی از سوز دل گفتم قلم را

بیا بنویس غم های دلم را

گفتا برو بیمار عاشق

ندارم طاقت این همه غم را

باز در خزان برگ ریز برگی دیگر از زندگانیم ریخت و این بار داغی عظمی در قلبم نشست و تا ابد داغدار داغی بزرگ شدم که داغی آن فراق هنوز بعد از سالها برایم تازگی دارد. نمی دانم چرا داغ پاره های تنم در خزان رقم خورد و خزان فصلی شد برای از دست دادن عزیزترین هایم،عزیزانی که عمری را با عشق در آغوششان بزرگ شدم و حال این خزان دو برگ زندگیم را چید و داغدارم نمود.

آری هنگامی که طبل مرگ، فراق مادرم را به صدا در آورد، قلب کوچک من هم ریخت، لحظه ای از تپش ایستاد و همان شبی که مادرم کفن پوش شده بود من هم با دیدن آن صحنه دلخراش راهی بیمارستان شدم و تاب و تحمل این داغ بزرگ را نیاوردم و کنار پیکر بی جانش غش کردم.این اتفاق ناگهانی و ناگوار برای من بزرگترین ضربه روحی بود که شاهد فراق تو که عزیزترینم بودی باشم و ناباورانه هجرانت را باور نمودم.

مادرم هنوز یادت در قلبم موج می زند و این قلب کوچکم در جستجوی مهر و محبت های توست ، محبت هایی که از جان و دل برایم کشیدی و بزرگم نمودی، آن هم در آغوش اهل بیت(ع) ؛هنوز یادم نرفته که بزرگترها تعریف می کردند  برای اینکه با اهل بیت(ع) انس بگیرم شیرخواره ای بیش نبودم مرا به مسجد امیرالمومنین(ع) سیرجان می بردی ،خصوصا شب های قدر در آن مسجد پر خاطره بیدارم نگه میداشتی تا آن شب با عظمت رادرک کنم و کم کم که بزرگ شدم خودم به پای خودم به چنین مجالسی می رفتم و این ها را مدیون تو هستم که امروز دیگر جسمت در بینمان نیست ولی یادت از زمان حیاتت جاودانه تر است و هر روز با یاد تو روزهایم سپری می شود و جایت را خالی میبینم و سخت بی قرارت هستم.

مادرم از تو نماز شب را آموختم همان نماز شبی که هر شب از مهمترین برنامه هایت بود، یاد ندارم که حتی نماز شبت قضا شود اما یاد دارم که بیمار بودی ازم خواستی میز و صندلی برایت آماده کنم تا پشت میز و روی صندلی نمازت را بخوانی آن هم نمازی مستحب در دل شب.

آری برکت نماز شب سحرگاهت را پدر هم لمس کرده بود و همیشه به من می گفت: هر چی تو زندگیمون داریم برکتش از نماز شب خواندن مادرت است. و من هم از تو این درس بزرگ  را گرفتم که سالهای آخر با آن وضع و حالت چه اهمیتی به نماز شبت می دادی که تا آخرین لحظه حیاتت نماز شب از تو فوت نشد.

راستی یاد دارم آن حجاب و عفتت را ، خصوصا در آن روزهای آخر که در بیمارستان امام رضا(ع) بستری بود و تازه چند درصدی امید به حیاتت زنده شده بود که جهت انجام سی تی اسکن به بخشی دیگر می خواستیم منتقلت کنیم که چند تار از موهایت بیرون آمده بود و با آن وضع دستت به سمت روسریت می رفت تا موهایت را بپوشاند.

اما در آن خزان برگ ریز تقویم عمرت به ایستگاه آخر رسیده  بود و باید می رفتی، آن هم بعد از هشت روز بستری بودنت در آی سی یو که هر شب در بیمارستان به امیدی که باز جوابم را بدهی من هم آنجا خوابیدم اما در شب جمعه ۱۹ آبان و لحظه اذان مغرب روحت از جسمت جدا و به سوی عرش اعلی پر کشید و لحظه پرکشیدنت دایی عزیزم در کنار بالینت بود و با رفتنت مرا با داغی عظیم تنها گذاشتی و امروز هر چند  سالها از هجران تو می گذرد اما هنوز تو رو در کنارم حس میکنم که باز هم تنهایم نگذاشتی و گاهی در اوج دلتنگی هایم به خوابم می آیی.

و یاد دارم آخرین وداعم با تو در قبرت بود که هرگز باورم نمیشد آخرین خداحافظیم با تو این چنین باشد،آن جمعه روز دفنت بود و آرام نگرفتم تا اینکه خودم برای تلقینت پا به قبرت نهادم و با دستان خودم جسم بی روحت را تکان می دادم و تلقین می خواندم که  نزدیک بود از هجرت بی هوش شوم و همانجا کنار پیکرت جان دهم،اما واقعا سخت است داغ فراق مادری دلسوز که با جان و دل بزرگم کرد و من هم با عشق دورش می گشتم،اینک بعد از سال ها دلم بهانه اش را نموده است و سخت دلتنگش هستم.

اینک از شما کاربر گرانقدر درخواست دارم شادی روح اموات خودتان و پدر و مادرم مرحوم حاج جلال سلطان احمدی و مرحومه حاجیه سلطنت تهرانی  فاتحه و صلواتی هدیه کنید

اللهم صل علی محمد آل محمد(ص)

مادرم شعله‌ای از مهر خدا بود که رفت

نه به یاد من و تو، فکر خدا بود که رفت

همه جا ورد زبانش، سخن و آیه‌ی حق

دم آخر به لبش، ذکر خدا بود که رفت

مادرم:روحت شاد یادت جاودان باد

به قلم : امیرمحسن سلطان احمدی

آبان ۱۳۹۳

کلیپی کوتاه به یاد مادرم به همراه متن شعر آن

سلطان غم چشم و چراغم مادر

تنها گل گلزار باغم مادر

بعد از خدا تنها امیدم مادر

من با دعایت روسفیدم مادر

مادر پرستار دلم ای روشنی بخش و چراغ منزلم

در قلب من این آرزوی آخر است

گویند بهشت در زیر پای مادر است

ای وای من قدر تو را نشناختم

من را ببخش تنها به خود پرداختم

مادر پرستار دلم ای روشنی بخش و چراغ منزلم

تو با بدی ام ساختی و سوختی

تنها چراغ خانه را افروختی

هر جمعه ها چشمت به قاب جاده ها

شاید بیاید ام یجیب جاده ها

مادر پرستار دلم ای روشنی بخش و چراغ منزلم

کسی که تا همیشه پای من سوخت

چراغ خانه سرد من افروخت

شبی که سر به بالین تبم من

زمین و آسمان یکجا به هم دوخت

مادر تویی دار و ندارم مادر

بعد از تو من دیگر چه دارم مادر

ای گریه ات پشت و پناهم مادر

من با دعایت روبه راهم مادر

مادر پرستار دلم ای روشنی بخش و چراغ منزلم

سلطان غم چشم و چراغم مادر

تنها گل گلزار باغم مادر

بعد از خدا تنها امیدم مادر

من با دعایت رو سفیدم مادر

مادر پرستار دلم ای روشنی بخش و چراغ وچراغ منزلم

میثم مطیعی	وای مادرم وای مادرم ()			۲,۵۲۹	۰:۰۷:۱۰
میثم مطیعی	چرا مادر امشب پس از آن ()			۲,۵۲۹	۰:۰۷:۱۰

مهدی سلحشور	روضه حضرت زهرا (س) ()			۶,۷۳۹	۰:۲۲:۴۴
مهدی سلحشور	بی تو مادر غمی ندارم توی دنیا کمی ندارم ()			۱,۳۱۶	۰:۰۴:۱۳