ولادت حضرت زهرا(س) تجلی دوم حضرت حق در بیان آیت الله ضیاءآبادی

آیت الله ضیاءآبادی ولادت حضرت زهرا (س) را تجلی دوم حق دانستند و فرمودند: با ولادت حضرت زهرا(س) مرحله دوم تجلی صورت گرفت و وقتی هم که به دنیا آمد نوری از او ساطع شد که همه عالم تابید و این نوری است که به دست امام عصر (عج) دوباره به عالم خواهد تابید و همه جا را روشن می‌کند.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دست نوشته‌های معارفی امیرمحسن سلطان‌ احمدی (سلطان‌احمدی دات آی آر): طبق روال دوشنبه ها، دوشنبه دوم خرداد ۱۳۹۰  مصادف با شب میلاد حضرت زهرا (س) بود که در درس هفتگی اخلاق آیت الله سید محمد ضیا آبادی شرکت نمودم.

در این جلسه آیت الله ضیاء آبادی به مناسبت ولادت حضرت زهرا (س) در خصوص شخصیت شخصیت حضرت زهرا (س) و تاثیر برگزاری مجالس اهل بیت (ع) صحبت کردند.

در ادامه گزیده یادداشت‌های شخصی‌ام از این جلسه را تقدیم شما معارف جویان عزیز نموده تا از این طریق شما هم بتوانید از این جلسه بهره‌مند شوید.

شخصیت حضرت زهرا(س)؛ جان پیامبر(ص)

ما از حضرت زهرا(س) حالاتی را میبینیم که برایمان حیرت آور است و بسیار اندک میتوانیم آن را بفهمیم. او حضرت صدیقه(س) است یعنی که افکارش کارهایش همه صدق است و خطایی در آن نیست و همه اش صدیقه است و از طرفی هم کبری است یعنی بسیار بزرگ که امتهای گذشته و حتی انبیا بر محور محبت حضرت زهرا (س) دور میزدند هر پیامبری که به درجه نبوت میرسیده اول بر محور محبت و معرفت حضرت زهرا (س) رسیده است .

حتی پیامبر اکرم(ص) حضرت زهرا(س) را روح و جان خود میدانست. یعنی حیاتم آن حیات آسمانیم بستگی به حضرت زهرا(س) دارد و تا جایی که میگوید: زهرا (س) مادر پدرش است.

حضرت زهرا(س)؛ مادر امامت ، نور امامت

امروز هم امام عصر(عج) فرزند زهرا (س) است تا او نیاید دنیا اصلا اصلاح نمیشود، و اگر زهرا (س) و فرزندانش نبودند راه و هدف پیامبر(ص) از بین رفته بود .

حضرت زهرا(س) مادر نبوت و مادر امامت است. از نور حضرت زهرا (س) انوار امامان گرفته شده است اما مادر جسم آنها نیست، نرگس خاتون مادر جسم امام زمان (عج) است ولی مادر امامت نیست، نرگس خاتون توانایی مادر امامت را هم ندارد اما مادر امامت و روح امام ،حضرت زهرا (س) است.

امام زمان (عج) حاکم بر عالم و نگهدار عالم است و به برکت وجود ایشان زمین و آسمان برپاست و ایشان نور امامت را از مادرشان حضرت زهرا (س) بدست آورده اند. پس انوار امامان از حضرت زهرا (س) گرفته شده است.

شناخت و درک مقام حضرت زهرا (س) دور از فهم ما

حضرت زهرا(س)، مادر قرآن است، بیت الذکر است. حضرت زهرا(س) در پشت پرده نبوت قرار گرفته است و تا کسی به مقام نبوت نرسد نمی تواند حضرت را بشناسد. پس خیلی مهم است و ما آن را نمی فهمیم و درک نمی کنیم.

مراحل انقطاع نطفه حضرت زهرا(س)

وقتی می خواستند نورش را از عالم بالا به زمین منتقل کنند، اول پیامبر (ص) را به مهمانی خدا بردند و پیامبر(ص) به معراج رفت و در آسمان یک سیب به او هدیه دادند که آن را میل کرد و وقتی سیب را پیامبر (ص) شکافت نوری از آن تجلی کرد که در آسمان به آن نور منصوره و در زمین فاطمه میگویند.

اولین مرحله انقطاع نطفه در آسمان با سیب بود و بعد پیامبر(ص) به زمین آمد و گفتند باید تا ۴۰ شبانه روز از حضرت خدیجه(س) دوری کنی و معتکف باشی و در آخرین شب هم خداوند، جبرائیل و میکاییل را با طبقی بهشتی به سوی پیامبر (ص) فرستاد و غذایی مخصوص که آن را بخورد و بعد به خانه پیش حضرت خدیجه (س) برود.

ولادت حضرت زهرا(س) ، تجلی دوم حضرت حق

ولادت حضرت زهرا(س) تجلی دوم حضرت حق است، با ولادت حضرت زهرا(س) مرحله دوم تجلی صورت گرفت و وقتی هم که به دنیا آمد نوری از او ساطع شد که به همه عالم تابید و این نوری است که به دست امام عصر(عج) دوباره به عالم خواهد تابید و همه جا را روشن میکند.

در عرصه قیامت هم حضرت حجاب دیگری دارد و تنها کسی است که در قیامت سوار بر مرکب می شود و ما این ناقه را درک نمی کنیم.

هدف ار برگزاری جشن‏‌ها / تجلی ملکات فاضله روح انسان

حالا هدف ما از برگزاری این جشن‌ها و مناسبت‌ها چیست؟ آیا فقط برای ثواب بردن است؟ اصلا ثواب یعنی چه؟ ثواب آخرت در اصل تجلی ملکات فاضله روح انسان در دنیا است. در روح ملکاتی پیدا می شود که در آخرت جلوه میکند و بهشت و حور العین می شود. ملکات رذیله هم تبدیل به عقاب میشود.

در اعمال روح را حرکت بدهید نه جسم را

در اعمال روح را حرکت بدهید نه این که جسم را حرکت بدهید که مثلا جسم به قم یا مشهد یا مکه برود! این که همان آش و همان کاسه است. باید روح حرکت کند، با مکه رفتن و دعا خواندن جسمی ثواب حاصل نمی شود.

ما در مجالس اهل بیت (ع) اول باید آنها را بشناسیم، بعد نسبت به آنها محبت پیدا کنیم و بعد از محبت، محب به محبوب کشیده شده و جذب می شود. 

اگرمحب به رنگ محبوب در نیامد دروغ گفته استریال بلکه آن چه میگوید از روی احساسات است. محبت حقیقی یعنی مجذوب محبوب شدن است اما امروز شیعه کم داریم ولی محبین زیاد هستند.

پدیدآورنده:

به کوشش: امیرمحسن سلطان احمدی

www.soltanahmadi.ir