مقدمات ازدیاد حسنات برای پاک کردن گناهان

آیت‌الله توکل در ادامه‌ی بیان راه های تطهیر شدن از گناه، درباره کسب ازدیاد حسنات در پاک کردن گناهان توضیحاتی را بیان نمودند که در ادامه مشروح آن می‌آید.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دست نوشته‌های معارفی امیرمحسن سلطان‌ احمدی: آیت‌الله سید رحیم توکل، از استادان برجسته اخلاق، در برنامه این هفته یاد خدا (شنبه ۲۱ فروردین ۱۴۰۰) در ادامه راه‌های تطهیر شدن از گناه درباره ازدیاد حسنات در پاک کردن گناه نکاتی را بیان نمودند.

همچنین برای انجام حسنات، ایشان دو پیش مقدمه را عنوان کردند که یکی رفع مانع و دوم ایجاد مقتضی است و در این جلسه به شرح این موضوع پرداختند.

در ادامه یادداشت‌هایم از این مبحث ایشان تقدیم شما معارف جویان عزیز می‌گردد.

انجام حسنات راه دیگر توبه و پاک شدن از گناه

برای اینکه انسان تطهیر شود در مجموعه سه راه وجود دارد، که یک راه توبه است. راه دوم ازدیاد حسنات است که انسان باید آن قدر اعمال مثبت را زیاد انجام دهد، تا اعمال سیل بنیان‌کن شود و گناه را بکند و ببرد. و مسلماً برای اینکه گناه کنده شود اعمال سنگینی نیاز است تا انسان بتواند این کار را انجام دهد.

به مثال دقت کنید؛ یک بار از یک کوه نهر آبی جاری است که این نهر خاشاک را می‌برد، اما یک بار سیل می‌آید تا حدی که درخت را هم می‌کند و می‌برد. که کنده شدن درخت به سیل نیاز است نه به باران معمولی. حالا اگر برای پاک کردن گناه از راه توبه وارد نشدید و خداوند باب حسنات را باز کرد، برای از بین بردن گناهان نیاز به چنین سیلی در انجام دادن حسنات دارید.

دو مقدمه برای رسیدن به انجام حسنات

برای اینکه آن حسنات در ما این مهم را ایجاد کند، باید در خود دو مقدمه را ایجاد کنید، که یکی رفع مانع و دوم ایجاد مقتضی است. این دو بایستی انجام شود تا حسنات بنیان‌کن شود.

باطن انسان مانند زمین خوب و بد

در روایات و آیات قرآن باطن ما را به زمین تشبیه کردند که درباره زمین در قرآن خداوند می‌فرماید: «وَالْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ ۖ وَالَّذِی خَبُثَ لَا یَخْرُجُ إِلَّا نَکِدًا ۚ؛ زمین خوب گیاه آن به فرمان پروردگارش می‌روید، و زمین بد جز اندک گیاهی بی‌فایده از آن پدید نمی‌آید»، (آیه ۵۸ سوره اعراف).

زمینی که طیب و طاهر است برکاتش به اذن خدا بالا می‌آید و گل و گیاه می‌روید، اما زمینی که شوره‌زار است خار در می‌آید. باران همان باران است اما یک زمین طیب و طاهر و دیگری شوره‌زار است. اگر زمین آماده باشد به محض باریدن باران برکات خود را ظاهر می‌کند اما اگر زمین آماده نباشد باران می‌آید اما خار در می‌آید.

باطن ما هم این چنین است. در ما خرابی و مشکلات زیاد است که اول باید در خود مانع را کنار زد و اگر مانع باشد برکاتی جذب نمی‌شود.

دل‌های باغچه‌ای و آسفالتی

به مثال دقت کنید؛ شما یک باغچه را حساب کنید، یک سطل آب در آن بریزید چند روز بعد سبزی‌ها می‌روید، اما همین سطل آب را ده برابر کنید و روی باغچه‌ای بریزید که روی آن را آسفالت کشیده‌اند، دیگر سبزی در نمی‌آید! چون این آسفالت مانع رسیدن آب به سبزی است و سبزی در نمی‌آید.

بعضی از دل‌ها باغچه‌ای و بعضی آسفالتی است. آن باغچه باید بیشتر کار کند که هرچه جذب بیشتر شد برکات هم بیشتر است، اما آن کسی که دلش آسفالتی است هر چه هم آب بریزد فایده‌ای ندارد، باید این مانع و آسفالت را بکند و این مانع را کنار بزند تا زمین سرش را باز کند و آب را جذب کند.

مثلاً به فردی زمینی برای کشت دادند اما این زمین خیلی اشغال مثل پلاستیک و شیشه دارد و هیچ عاقلی در چنین زمینی بذر نمی‌کارد، کار اول این است از این زمین اشغال‌ها را کنار زد و پاک کرد، این تازه رفع مانع کرده است. بعد زمین را شیار می‌دهد و سپس آب و کود می‌دهد و در آن ایجاد مقتضی می‌کند.

بنابراین وقتی مانع را کنار زدید و مقتضی را ایجاد کردید، هر بذری بکارید سریع جواب می‌دهد و دلهای ما نیز این چنین است.

باید اول مانع را کنار زد. اگر کسی حسود و طماع است این نمی‌تواند رشد کند، این رذایل تمام غل و زنجیر و مانع است و این تا حریص است نمی‌تواند حرکت کند، پس باید اول مانع را کنار بزند.

برداشتن مانع و سپس ایجاد کردن مقتضی

حالا مانع که کنار رفت باید دید این زمین چگونه کود و آب می‌خواهد، اینجا هم انسان کود و آب می‌خواهد که انجام واجبات و مستجبات است، برکت و طهارت به این باطن بدهید و جانی که طهارت نداشته باید طهارت پیدا کند.

این دو انجام شد و مانع نیست و مقتضی هم موجود است، حالا نور معرفت و حکمت را به این باطن می‌تابانند.

گناهکار دیوانه معمولی

همه این راه‌ها را به ما نشان داده اند. قرآن می‌فرماید: «إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ؛ ما راه را به او نشان دادیم»، (آیه ۳ سوره انسان). گناهکار یک دیوانه معمولی است و نمی‌داند گناه چکار با او می‌کند و دنیا و آخرتش را به باد می‌دهد، اگر می‌دانست این قدر به خود بدبختی ایجاد نمی‌کرد.

چگونگی ایجاد آمادگی / تقوا زیر بنای همه مقامات معنوی

بستر هر مقام الهیه تقوا است. تمامی بناها روی این زیر بنا باید بنا شود، اگر تقوا برود اصلا بستری ندارید و هر چه بسازید به یک باد می‌ریزد. تقوا نباشد جلوه شهوت، مال، دنیا و طوفان قدرت همه چیز را خراب می‌کند، وقتی پایه تقوا نباشد همه چیز به هم می‌ریزد. پس اگر این تقوا درست نشود همه چیز به باد می‌رود.

نجات و حفظ شیعه از خطرات توسط امام زمان (عج)

چرا امام زمان (عج) صدها سال قبل از ظهورشان دنیا آمده اند؟! نعوذبالله قبل از ظهور چرا به دنیا نیامدند؟! یکی از کارهای مهم حضرت دستگیری افراد و حفظ شیعه است و گرنه دشمن ما را از بین می‌برد. حضرت ما را فراموش نکرده و یکی از کارهای حضرت پرورش شاگردان است و اگر کسی بخواهد، او را آماده می‌کنند و پرورش می‌دهند.

دست آقا بالای سر ما است. همین انقلاب را حضرت حفظ کرده است، امام عصر (عج)، امام راحل و رهبری را و همچین شهدا و سردار سلیمانی عزیز را حفظ کرد و امام اینها را فراهم کردند تا شیعه بالا بیاید.

به خاطر لذت شهوت، امام زمان (عج) و برکات را از دست ندهید

آقای عالم، صاحب عالم، مولای عالم به تمام عالم ناظر و مشرف به ظاهر و باطن ما است و همه در محضر حضرت هستیم، منتهی برخی غافل هستند، خیال می‌کنند اگر در شهوت بروند لذت دارد! اما این لذت به چه قیمتی است و چه چیز را از شما گرفتند که این لذت را دادند!

در صورتی که با رسیدن به این شهوت شما امام زمان (عج) را دادید، برکات را دادید تا به چهار نفر نامحرم نگاه کنید و خود را باهوش هم می‌دانید؟! برای همین قیامت روز یوم الحسرت است.

چگونگی شناخت موانع

پس همانطور که گفته شد یکی از مقدمات انجام حسنات رفع مانع است که حالا چگونه این مانع را باید رفع کرد؟ برای رفع آن باید در خود فکر کنید که مانع چیست؟ مثلا وقتی گناه پیش می‌آید، فکر کنید و ببنید منشأ این گناه چه چیزی بوده است که باعث شد شما گناه کنید؟ و علت و راه رفع آن را بررسی کنید، که این رفع مانع است.

چگونگی ایجاد مقتضی

نکته دوم برای انجام حسنات ایجاد مقتضی است. مثلا نمازتان را اول وقت بخوانید و روزه‌های خود را انجام دهید و نگذارید نمازتان قضا شود. حالا مستحبی‌ها را هم بعد کنار واجبات به موقع انجام دهید.

استفاده معنوی از زمان حتی در اوج ترافیک تهران

از محل کار تا خانه شاید در این ترافیک تهران، یک ساعت در مسیر باشید. در این حال گوش، چشم، زبان و دست و پای شما می‌تواند در این مسیر کار کند! سعی کنید در این مسیر از زبانتان استفاده کنید و ذکری، استغفاری، آیه‌ای از قرآن را بخوانید و هر چه از دستتان بر می‌آید در این زمینه انجام دهید.

بدانید شما در این مسیر که به منزل می‌روید، باید هم این مسیر را بروید، و هم رفتن در این مسیر این زمان را می‌برد، پس چرا فقط مسیر را می‌روید؟ در صورتی که می‌توانید با زبانتان کار عبادی کنید.

پدیدآورنده:

به‌کوشش: امیرمحسن سلطان احمدی

www.soltanahmadi.ir