توصیه امام رضا(ع) جهت ورود به ماه رمضان

دستورالعمل امام رضا(علیه‌السلام) برای روزهای پایانی ماه شعبان جهت آمادگی برای ورود به ماه مبارک رمضان به همراه توصیه‌های عملی و مهم حضرت، در ادامه می‌آید.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دست نوشته‌های معارفی امیرمحسن سلطان‌ احمدی: گذر عمر ما را به ایستگاه‌های پایانی ماه شعبان نزدیک می‌کند، این ماه از آن جهت حائز اهمیت است که فرصتی روحی و معنوی جهت آمادگی برای ورود به مهمترین و سرنوشت‌ سازترین ماه در طول سال، یعنی ماه مبارک رمضان فراهم می‌کند، اینک اگر تا این لحظه از ماه شعبان استفاده نکردید، این روزهای پایانی را مغتنم شمارید و با آمادگی کامل وارد ماه مبارک رمضان شوید.

توصیه حضرت برای روزهای پایانی شعبان و ورود به رمضان

از این رو اکثراً دنبال یک برنامه و دستورالعملی برای این روزها هستند که امام رضا (علیه‌السلام) برای روزهای پایانی این ماه جهت ورود به ماه مبارک رمضان دستورالعمل و توصیه‌هایی را بیان فرمودند، که یک دستورالعمل و برنامه عملی و جامع برای قبل از ورود به ماه مبارک رمضان است.

در این‌باره ابوالصلت هروی روایت کرده است که در جمعه آخر ماه شعبان به خدمت حضرت امام رضا (علیه‌السلام) رفتم و حضرت فرمود: «ای ابوالصَّلْت! بیشتر ماه شعبان رفت و این جمعه آخر آن است، سپس حضرت فرمودند:

توصیه‌ مهم و کاربردی حضرت برای  ورود به رمضان

۱. تدارک جبران خطاها و تقصیرهای گذشته (فَتَدَارَکْ فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ تَقْصِیرَکَ فِیمَا مَضَى مِنْهُ).

۲. انجام کارهای سودبخش و نافع (عَلَیْکَ بِالْإِقْبَالِ عَلَى مَا یَعْنِیکَ).

۳. ترک کارهای بیهوده (وَ تَرْکِ مَا لَا یَعْنِیکَ).

۴. زیاد دعا کردن َ (أَکْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ).

۵. زیاد استغفار کردن (وَ الِاسْتِغْفَارِ).

۶. زیاد تلاوت قرآن کردن (فَاسْتَقْبِلِ الشَّهْرَ بِالْقُرْآن).

۷. توبه از گناهان (وَ تُبْ إِلَی اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِکَ).

۸. ادای تمام امانت‌هایی که به گردن انسان است (َ لَا تَدَعَنَّ أَمَانَهً فِی عُنُقِکَ إِلَّا أَدَّیْتَهَا).

۹. بیرون ریختن تمام کینه‌هایی که از مؤمنین در قلب انسان وجود دارد (وَ لَا فِی قَلْبِکَ حِقْداً عَلَی مُؤْمِنٍ إِلَّا نَزَعْتَه).

۱۰. ریشه‌کن کردن گناهان از دل (وَ لَا ذَنْباً أَنْتَ مُرْتَکِبُهُ إِلَّا قَلَعْتَ عَنْهُ)

۱۱. تقوای الهی پیشه کردن (وَ اتَّقِ اللَّهَ).

۱۲. توکل بر خدا در امور پنهان و آشکار (وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ فِی سِرِّ أَمْرِکَ وَ عَلَانِیَتِهِ).

۱۳. زیاد خواندن این دعا:
«اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَی مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ»
خدایا اگر در آن قسمت از ماه شعبان که گذشته ما را نیامرزیده‌ای در آن قسمت که از این ماه مانده بیامرزمان.

ماه آزادی از بند آتش جهنم

و در پایان حضرت فرمودند: به درستی که حق تعالی در این ماه، بنده‌های بسیاری را از آتش جهنم به حرمت ماه مبارک رمضان آزاد می‌گرداند.

پدیدآورنده:

به‌کوشش: امیرمحسن سلطان احمدی

www.soltanahmadi.ir

منبع و متن روایت:

«حَدَّثَنَا تَمِیمُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ تَمِیمٍ اَلْقُرَشِیُّ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی قَالَ حَدَّثَنِی أَحْمَدُ بْنُ عَلِیٍّ اَلْأَنْصَارِیُّ عَنْ عَبْدِ اَلسَّلاَمِ بْنِ صَالِحٍ اَلْهَرَوِیِّ قَالَ:

دَخَلْتُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا (ع) فِی آخِرِ جُمُعَهٍ مِنْ شَعْبَانَ فَقَالَ لِی: یَا أَبَا الصَّلْتِ إِنَّ شَعْبَانَ قَدْ مَضَى أَکْثَرُهُ وَ هَذَا آخِرُ جُمُعَهٍ مِنْهُ فَتَدَارَکْ فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ تَقْصِیرَکَ فِیمَا مَضَى مِنْهُ وَ عَلَیْکَ بِالْإِقْبَالِ عَلَى مَا یَعْنِیکَ وَ تَرْکِ مَا لَا یَعْنِیکَ وَ أَکْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ وَ تِلَاوَهِ الْقُرْآنِ وَ تُبْ إِلَى اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِکَ لِیُقْبِلَ شَهْرُ اللَّهِ إِلَیْکَ وَ أَنْتَ مُخْلِصٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا تَدَعَنَّ أَمَانَهً فِی عُنُقِکَ إِلَّا أَدَّیْتَهَا وَ لَا فِی قَلْبِکَ حِقْداً عَلَى مُؤْمِنٍ إِلَّا نَزَعْتَهُ وَ لَا ذَنْباً أَنْتَ مُرْتَکِبُهُ إِلَّا قَلَعْتَ عَنْهُ وَ اتَّقِ اللَّهَ وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ فِی سِرِّ أَمْرِکَ وَ عَلَانِیَتِکَ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدْراً وَ أَکْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ فِیمَا بَقِیَ مِنْ هَذَا الشَّهْرِ اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِی مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یُعْتِقُ فِی هَذَا الشَّهْرِ رِقَاباً مِنَ النَّارِ لِحُرْمَهِ شَهْرِ رَمَضَان»‏.

(منبع: عیون الأخبار ج۲ ص۵۱ / وسائل الشیعه ج۱۰ ص۳۰۱).

تمیم بن عبد اللّٰه قرشى بسند مذکور در متن از عبد السّلام هروى روایت کرده که گفت:در روز جمعۀ آخر شعبان بود که بر على بن موسى علیهما السّلام وارد شدم،فرمود:

اى ابا صلت ماه شعبان بیشترش گذشت و این جمعۀ آخر آن است،پس آنچه از اعمال خیر که در این ماه در انجام آن کوتاهى کرده‌اى در این چند روزى که باقى مانده تدارک کن،و بر تو باد به انجام آنچه بحال تو مفید است و ترک آنچه براى تو فائده‌اى ندارد،و دعا و استغفار و تلاوت قرآن را افزون کن،

و از گناهان و نافرمانیهایت بسوى خدا باز گرد و توبه نما،تا این ماه خدا بتو رو کرده باشد در حالى که تو با خدایت-عزّ و جلّ‌-اخلاص ورزیده باشى،و امانتى بر گردن خود باقى مگذار مگر آنکه آن را ادا کنى،و نیز در دلت کینۀ هیچ مؤمنى نباشد مگر اینکه آن را از دل بیرون کنى،و هیچ گناهى را که مرتکب بوده‌اى وامگذار مگر آنکه آن را رها کرده و از آن دورى گزینى،و از خداوند پروا داشته باش،

و در امور نهان و آشکارت بر او توکّل و اعتماد کن،و هر کس بر خدا توکّل کند همانا خداوند او را کافى است،زیرا خداوند رساننده است کار خود را،و براى هر چیز اندازه‌اى قرار داده است،و در باقیماندۀ این ماه زیاد این ذکر را بگوى: «اللّهم إن لم تکن قد غفرت لنا فی ما مضى من شعبان فاغفر لنا فیما بقی منه».

(یعنى:پروردگارا!اگر تاکنون در این ماه که بسر نرسیده است ما را نبخشیده‌اى،پس از تو میخواهیم که در باقیماندۀ این ماه ما را ببخشى و بیامرزى)زیرا خداوند تبارک و تعالى در این ماه مردم بسیارى را از آتش آزاد مى‌کند بجهت احترام ماه مبارک رمضان.

(عیون الأخبار / ترجمه مستفید و غفاری ;  ج ۲  ص ۷۵).