غلبه بر شیطان با توصیه‌ای از امام زمان(عج)

برای غلبه بر شیطان در آیات و روایات راهکارها و توصیه هایی بیان شده که یکی از آنها توصیه امام زمان(عج) است که در ادامه می آید.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دست نوشته‌های معارفی امیرمحسن سلطان‌ احمدی (سلطان‌احمدی دات آی آر): شیطان بزرگترین دشمن قسم خورده‌‌ و دیرین انسان است،که تا لحظه مرگ برای منحرف و بی‌دین نمودن انسان، دست بردار نیست.

غلبه بر شیطان با نماز

اما برای مقابله با این دشمن قسم خورده در آیات و روایات راهکارها و توصیه هایی برای غلبه بر شیطان بیان شده که یکی از آنها توصیه امام زمان(عج) است.

امام زمان(عج) در روایتی معتبر که در منابع روایی شیعی آمده است، می‌فرمایند: «ما أَرْغَمَ أَنْفَ الشَّیْطانِ أَفْضَلُ مِنَ الصَّلاهِ، فَصَلِّها وَأَرْغِمْ أَنْفَ الشَّیْطانِ»؛ هیچ چیز به مانند نماز، بینى شیطان را به خاک نمى ساید، پس نماز بگذار و بینى ابلیس را به خاک بمال.

این توصیه را حضرت در جواب مسائل ابى الحسین جعفر بن محمّد اسدی بیان نمودند، که از این کلام حضرت استفاده مى شود که غلبه بر شیطان راه‌های متعددى دارد، که بهترین آنها نماز است، که منظور از نماز هم یک نماز مقبول و درست است، نه هر نمازی که بدون حضور و لقلقه زبان باشد!

اما چرا حضرت برای غلبه بر شیطان، نماز را توصیه نمودند؟! در جواب باید گفت: اولاً نماز انقطاع از خلق و توجه کامل به حق است. که در قرآن خداوند متعال در آیه ۱۴ سوره طه مى‌فرماید: «أَقِمِ الصَّلاهَ لِذِکْری» نماز را براى یاد من برپا دار.

و دوماً نماز جلوگیری کننده از گناه است، که در آیه ۴۵ سوره عنکبوت می‌فرماید: «وَأَقِمِ الصَّلَاهَ ۖ إِنَّ الصَّلَاهَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْکَرِ»، نماز را برپا دار، که نماز انسان را از زشتیها و گناه بازمی‌دارد.

لذا بر منتظران مهدوی که خود را منتظر حضرت می‌دانند، واجب است که این توصیه امام زمان(عج) خویش را دقیق عمل نمایند و بدانند که نماز کلید قبولی سایر اعمال عبادی نیز هست و یک نماز واقعی و اول وقت، اینگونه شیطان را زمین گیر و انسان را از گناه محفوظ می کند و سایر اعمال عبادی او را هم مقبول می‌نماید.

پدیدآورنده:

به‌قلم: امیرمحسن سلطان احمدی

www.soltanahmadi.ir

منابع روایی این روایت: کمال الدین، ج۲، ص۵۲۰، ح۴۹ ; فقیه، ج۱، ص۴۹۸، ح۱۴۲۷ ; تهذیب الأحکام، ج۲، ص۱۷۵، ح۱۵۵ ; الإستبصار، ج۱، ص۲۹۱، ح۱۰ ; الغیبه، طوسى، ص۲۹۶، ح۲۵۰ ; احتجاج، ج۲، ص۲۹۸ ; بحارالأنوار، ج۵۳، ص۱۸۲، ح۱۱ ; وسائل الشیعه، ج۴، ص۲۳۶، ح۵۰۲۳ .