راه رسیدن به بالاترین درجات بهشت در بیان آیت الله جاودان

آیت الله جاودان در جلسه این هفته درس اخلاق خود نکاتی درباره چگونگی رسیدن به بالاترین درجات بهشت و محشور شدن با انبیا و همچنین چگونگی عبادت ۲۴ ساعته خداوند را بیان نمودند.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دست نوشته‌های معارفی امیرمحسن سلطان‌ احمدی (سلطان‌احمدی دات آی آر):  جلسه هفتگی درس اخلاق حضرت آیت الله حاج شیخ محمدعلی جاودان(حفظه‌الله) چهارشنبه ۷ خردادماه ۱۳۹۹ در حسینه مرحوم شیخ مرتضی زاهد(ره) برگزار شد.

آیت‌الله جاودان در این جلسه با اشاره به بازگشت انسان‌ها به سوی خداوند نکاتی درباره پاک زندگی کردن و چگونگی رسیدن به درجات بهشت و محشور شدن با اولیا الهی را بیان نمودند.

همچنین معظم‌له در پایان ضمن توصیه‌ای به مبلغین دینی راهکاری برای اینکه ۲۴ ساعت در عبادت و اطاعت خداوند باشیم، را بیان کردند که در ادامه مشروح بیانات ایشان به شرح زیر  تقدیم شما معارف‌جویان عزیز می‌گردد.

وجود همه موجودات عالم در خزائن الهی قبل از خلقت

قرآن می‌فرماید: «وَإِنْ مِنْ شَیءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ»، آیه ۲۱ سوره حجر: و هیچ چیزی نیست مگر آنکه خزانه‌هایش نزد ماست، و آن را جز به اندازه معین نازل نمیکنیم. هر چیز که در عالم موجود است، از جمله انسان‌ها، به صراحت این آیه قرآن همه قبل از خلقت در خزائن خداوند بوده‌اند.

از خلقت به تنزیل سخن فرمودند که ما آن شی را تنزیل و خلق کردیم که به عالم خلقت آمده است. هر کس در هر جا هست، یعنی هر کس در عالم ملکوت، عالم برزخ و عالم شهادت است، این‌ها همه یک روزی در نزد خزائن خداوند بوده‌اند.

بنابراین تمام موجودات عالم در خزائن خداوند بوده‌اند که بعد تنزیل شده و هر کس به اندازه قدر خودش از سوی خداوند خلق شده است. و انسان هم قدری دارد و حیوانات و فرشتگان هم یک قدری دارند و هر کدام به اندازه قدر و اندازه خودشان خلق شده‌اند، و همه مخلوق خدا هستند و هر کس قدر خاص خودش را دارد.

مأموریت انبیا و اولیا در نشان دادن راه بازگشت به سوی خدا

در جای دیگر قرآن می‌فرماید: «إِنَّا للّه وإِنّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ»، آیه ۱۳۰ سوره بقره: براستی که ما از خدائیم و به سوی او باز می‌گردیم. در این آیه همان سخن است، اما یک حرف دیگری است. ما از خدا بودیم و در این آیه لام ملکیت است، و سپس به سوی او باز می‌گردیم.

انبیا و اولیا آمده‌اند تا این راه بازگشت را به ما نشان بدهند. اگر کسی آن‌ها را واقعاً به عنوان راهنما و مربی خود بپذیرد و هر چه آن‌ها می‌گویند عمل کند و تخطی نکند، حتی یک تخطی هم نکند، این فرد می‌تواند به آن خزائن خدا که از آنجا بوده، برگردد. و بهشتی که آنجا هست با بهشت معمولی فرق دارد و این بستگی به همت انسان دارد، اگر کسی برای رسیدن به بهشت همت او گل و گیاه و قصرها باشد، به آن می‌رسد ولی اگر کسی همتش بالاتر از این باشد، به مراتب بالاتر در بهشت می‌رسد.

مقدار درجات بهشت به تعداد آیات قرآن

فرمودند تعداد درجات بهشت به تعداد آیات قرآن است؛ مثلاً فرض کنید شش هزار درجه و مرتبه در بهشت است و بین این مرتبه پایین تا بالا فاصله بسیار زیادی است که فرمودند فاصله هر مرتبه مثل این است که شما از روی زمین به ستاره‌ها نگاه می‌کنند و اگر ستاره‌ها هم به مرتبه بالاتر خودشان نگاه کنند، شاید یک سریع ستارگانی را می‌بییند که از مرتبه آن‌ها بالاتر است، و این قدر بین این مرتبه با آن مرتبه فاصله است.

و نکته دیگر این که آنچه در مرتبه دوم از درجات بهشت است، برای مرتبه اولی‌ها قابل فهم نیست. در روایات درباره بهشت فرمودند: چشمی بهشت را ندیده و گوشی آن را نشنیده و در ذهن کسی هم خطور نکرده و قابل تصور نیست. آنچه در مرتبه دوم است به خاطر کسانی که در مرتبه اول هستند حتی خطور هم نکرده و مرتبه سوم به خاطر مرتبه دوم خطور نکرده است.

درجات، نعمت‌ها، کرامات الهی نسبت به آن‌ها در خاطر کسی دیگر و حتی مرتبه‌ای دیگر خطور نکرده است، حالا بروید بالاتر در مرتبه‌ای که امیرالمؤمنین(ع) تشریف دارند که آنجا قابل خطور در ذهن کسی نیست. حضرت بعد از اینکه از سرنوشت میثم تمار پیشگویی کردند که به چه نحوی کشته خواهد شد، در پایان فرمودند: تو با منی و در درجه من هستی. آن درجه مثلاً شاید شش‌هزارمین درجه از درجات بهشت باشد که اصلاً قابل تصور نیست!

راه رسیدن به بالاترین درجات بهشت با اطاعت خدا نه ریاضت و خانقاه!

اما این درجات بهشت قابل کسب شدن است و برای رسیدن به چنین درجه‌ای از بهشت احتیاج به اطاعت از دستور خدا و رسول او وجود دارد که خداوند در قرآن فرمودند: «وَ مَنْ یطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ یدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ۚ» آیه ۱۳ سوره نساء: و هر که از خدا و رسولش اطاعت کند، خدا او را به بهشت‌هایی که از زیر [درختان] آن نهرها جاری است درآورد.

پس رسیدن به این درجه از بهشت لازمه آن اطاعت از خدا و رسول خدا است نه اینکه ذکر و ریاضتی و یا رفتن به خانقاه دراویش و دستور درویشی را انجام دادن، بلکه به صراحت این آیه قرآن کریم برای رسیدن به چنین جایگاهی لازمه آن فقط اطاعت از خدا و رسول خدا است.

راه محشور شدن با برگزیدگان عالم

قرآن درباره کسانی که خدا و رسول خدا را اطاعت می‌کنند، می‌فرماید: «وَ مَنْ یطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِکَ مَعَ الَّذینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیهِمْ مِنَ النَّبِیینَ وَ الصِّدِّیقینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفیقاً»، آیه ۶۹ سوره نساء: و کسانی که از خدا و فرستاده‌اش اطاعت نمایند آنان (در دنیا و آخرت) همراه کسانی هستند که خدا بر آن‌ها نعمت بخشیده از پیامبران و صدّیقان و شهیدان و گواهان اعمال و شایستگان، و آن‌ها نیکو رفیقانی هستند.

پس هر کس خدا و رسول او را اطاعت کند، این افراد همراه با کسانی هستند که خدا به آن‌ها نعمت داده و آن‌ها برگزیدگان عالم خلقت هستند. و اگر می‌خواهید با آن‌ها محشور شوید، راه آن را قرآن بیان نمود که باید از خدا و رسول خدا اطاعت کنید.

توصیه‌ای به مبلغین دینی

اگر شما مبلغ هستید و دین خد را تبلیغ می‌کنید، در اصل دارید اطاعت خدا و رسول را می‌کنید، یا اگر فردی سعی و تلاش او اطاعت از خدا و رسول است، او نیز در همین مسیر اطاعت قرار دارد، و اطاعت خدا و رسول شما را به جایگاه خدا و رسول می‌رساند، همان جایگاهی که آن‌ها هستند.

مطلب بعد این است که شما اگر مبلغ هستید؛ آن چیزی که امروز در عالم به آن احتیاج و نیاز است، این است که عالم نیازمند مبلغ خوب است، مبلغی که هم خوب از نظر شخصیتی و اخلاقی خوب باشد، و هم از نظر فن تبلیغ خوب باشد؛ مبلغین در این دو کار بکوشند و هر چه بکوشید هم برای خودتان خوب است، چون در راه اطاعت خدا و رسول می‌روید و دوم اینکه خود این تبلیغ هم اطاعت از خدا و رسول او است.

 پس با این دو توصیه یک مبلغ در گام اول خودش بالا می‌رود و دوم هم این تبلیغ هم خودش نوعی اطاعت خدا است، اما درجات آن بستگی به همت شما دارد، اگر تلاش شما ۲۴ ساعته است، پس ۲۴ ساعت در حال رشد هستید؛ اگر ده ساعت است، پس ده ساعت اثر دارد، اگر ۵ ساعت است، پس ۵ ساعت در حال رشد هستید، اما اگر بندگی شما در اطاعت از خدا و رسول خدا ۲۴ ساعته است، ۲۴ ساعت در اطاعت خدا هستید!

چگونه ۲۴ ساعت خدا را عبادت کنیم؟

حالا مگر می‌شود انسان ۲۴ ساعت نماز بخواند؟! در جلسه هفته قبل بیان شد که نه نمی‌شود اما می‌توان در تمام ۲۴ ساعت خدا و رسول خدا را اطاعت کند، به شرطی که نیت او اطاعت خدا و رسول خدا باشد. به این صورت خواب او عبادت است، حتی غذا خوردن او اطاعت است و هر کاری که در طول این ۲۴ ساعت انجام می‌دهد بر همین اساس است، پس چون نیت او اطاعت خدا و رسول بوده تمام این زمان ۲۴ ساعت او اطاعت محسوب می‌شود، اما برخی مواظب نیستند و بخش بزرگی از وقت و زندگی خود را از دست می‌دهند و ضرر می‌کنند.

قرآن می‌فرماید: «وَ قَدِمْنَا إِلَىٰ مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَنْثُورًا» آیه ۲۳ سوره فرقان: و ما توجه به اعمال (فاسد بی‌خلوص و حقیقت) آن‌ها کرده و همه را (باطل و نابود چون) غباری پراکنده می‌گردانیم. اما برخی از عمل‌ها مثل غبار از بین می‌رود، چون این عمل را به صرف اطاعت خدا و رسول انجام نداده‌اند و آن را برای خودشان انجام داده‌اند. پس اگر شما دارید برای خودتان کار می‌کنید و نیت شما اطاعت خدا و رسول نیست، این عمل شما از بین می‌روند.

مثلاً درست درس خوانده باشید و نیت درونی شما این باشد که با کسب مدرک به پست و مقام و شغلی برسید، شما هم به نتیجه درست درس خواندن خود می‌رسید، اما به اطاعت نمیرسید و این زمان و عمر شما صرف کار کردن برای خودتان شده نه اینکه صرف عبادت خدا و رسول شده باشد.

اما اگر کسی با نیت اینکه با این درس خواندن بتواند علم او زیاد شود تا از این طریق اطاعت خدا و رسول را نماید، این فرد با این عمل که همان درس خواندن است، خدا را هم اطاعت نموده است و وقت و زمانی که صرف درس خواندن نموده این زمان هم جز عبادت او محسوب می‌شود.

حالا اگر کسی تمام امورات زندگی خود را با این نیت که اطاعت خدا و رسول باشد، انجام دهد، چنین فردی سراسر زندگی و عمر او در اطاعت خدا و رسول است که ممکن است به آن جاهای بالای از مراتب بهشت برسد، یا به زبان دیگر می‌تواند به آنجایی که در خزائن الهی بوده برگردد.

بنابراین همه انسان‌ها یک روز در خزائن الهی و نزد خدا بودند، که اگر درست کار کنند می‌توانند دوباره به همین خزائن الهی و نزد خدا و در جوار خدا برگردند؛ که این آخرین مرحله کمال انسانی است.

پدیدآورنده:

به کوشش: امیرمحسن سلطان احمدی

www.soltanahmadi.ir

پی نوشت:

أَبِی ره عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَى اَلْعَطَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی عُثْمَانَ عَنْ رَجُلٍ عَنْ حَفْصِ بْنِ غِیَاثٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ یَقُولُ لِلرَّجُلِ أَ تُحِبُّ اَلْبَقَاءَ فِی اَلدُّنْیَا قَالَ نَعَمْ قَالَ وَ لِمَ قَالَ لِقِرَاءَهِ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ فَسَکَتَ عَنْهُ ثُمَّ قَالَ مِنْ بَعْدِ سَاعَهٍ یَا حَفْصُ مَنْ مَاتَ مِنْ أَوْلِیَائِنَا وَ شِیعَتِنَا وَ لَمْ یُحْسِنِ اَلْقُرْآنَ عُلِّمَ فِی قَبْرِهِ لِیَرْفَعَ اَللَّهُ بِهِ دَرَجَتَهُ فَإِنَّ دَرَجَاتِ اَلْجَنَّهِ عَلَى قَدْرِ عَدَدِ آیَاتِ اَلْقُرْآنِ فَیُقَالُ لِقَارِئِ اَلْقُرْآنِ اِقْرَأْ وَ اِرْقَ . حفص بن غیاث گوید: شنیدم که امام صادق علیه السّلام مردى را فرمود: آیا ماندگارى در دنیا را دوست دارى‌؟ آن مرد پاسخ داد: آرى. امام علیه السّلام دیگر بار پرسید: چرا؟ عرض کرد: براى تلاوت سورۀ توحید. پس امام علیه السّلام اندکى درنگ نمود و فرمود: اى حفص! هر که از دوستان و شیعیان ما بمیرد و نتواند قرآن را به درستى بخواند، در گورش قرآن را به او آموزند تا خداوند به سبب آن، درجۀ او را در بهشت بالا برد؛ پس به راستى، درجه‌هاى بهشت به اندازۀ شمارۀ آیات قرآن است و به تلاوتگر قرآن گفته مى‌شود: بخوان و بالا برو. ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ;  ج ۱  ص ۲۹۷.