عاشورا پیروزی خون بر شمشیر در دانشگاه حسینی

ایستگاه دهم ،دراولین ماه سال قمری رنگی از خون و رشادت ایثارگرانی را به خود گرفته که سندی ازپیروزی خون بر شمشیر است،قرن ها از دهم محرم ۶۱ گذشته است و دشمنان اهل بیت ع با تمام قدرت برای محو قیام حسینی کوشش کردند اما خون حسین ع پایمال نشد و نهضت حسینی همچنان زنده و پا بر جا است .

و اینک در عاشورای ۱۳۴۵ قمری برابربا ۱۳۹۲ شمسی نام امام حسین ع از قبل پر رنگتر است و شهر و خیابان هایمان  بوی  حسین ع را گرفته است و این نشان از زنده بودن قیام حسینی است.

 آری حماسه‌ عاشورا سرفصل عشق و شور و عرفان بزرگ مردان الهی و نشان آفرینش عزت و اقتدار و آرمان‌گرایی بزرگ زنانی است که حیات اسلام ناب محمدی (ص) و آزادگی و آزادی را امداد جاودانه پایمردی و استقامت خود ساخته‌اند.

نهضت حسینی و انقلاب جوشان عاشورا یک بعثت بدون وحی و شکفتن گلبانگ توحید در چکاچک شمشیر بر بلندای سر نیزه‌هاست، ‌کربلا عرصه انفجار نور و ظهور حماسه از یک سو و تبلور قساوت و حد اعلای فاجعه از طرف دیگر است و نینوا سرزمینی بی‌مانند برای نمایش تمامی عشق بر پرده هستی است.

واضح است که دایره آفرینش را بی عاشور وجودی نیست منظومه معارف عارفان و سیر سالکان الی الله و جهاد مجاهدین فی الله و مجاهده عالمان فی سبیل الله را بی حسین (ع) و زینب در باغ خاطر نمی‌توان گذراند.

به راستی اگر معمار ازل در خزانه خارج از وصف آفرینش، گوهری چون حسین (ع) و مرواریدی چون زینب (س) نداشت، کار کدامین نبی به کمال می‌رسید و راه کدامین رسول به نهایت پیوند می‌خورد؟

حسین و عاشورا و زینب ناموس دهر و باعث بقای هستی و تداوم راه پاکان و صالحان برای همیشه تاریخ بشر هستند، از پیامبران اولوالعزم تا مردمان عادی همه در جستجو و رهپوی مردان و زنان روزگار و سرزمینی هستند که پرچم هدایتشان در دست‌های استوار زینب (س) و نهال آرزویشان در چشمه‌سار همیشه جوشان حسین (ع) استقرار یافته و نور خود را در چهره‌ گلگون عاشورا به نظاره می‌نشینند و این چنین است که در دانشگاه حسینی خون بر شمشیر پیروز شد .

و چه زیبا صادق آل محمد ص درباره دوست داران و دشمنان امام حسین ع فرمودند:عن ابى عبدالله قال: من اراد الله به الخیر قذف فى قلبه حب الحسین علیه السلام و زیارته و من اراد الله به السوء قذف فى قلبه بغض الحسین علیه السلام و بغض زیارته.. (وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۸۸/ بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۷۶)امام صادق (ع) فرمود:هر کس که خدا خیر خواه او باشد محبت حسین (ع) و زیارتش را در دل او مى‏اندازد و هر کس که خدا بدخواه او باشد کینه و خشم حسین (ع) و خشم زیارتش را در دل او مى‏اندازد.

دل را اگر از حسین بگیرم چه کنم

بی عشق حسین اگر بمیرم چه کنم

فردا که کسی را به کسی کاری نیست

دامان حسین اگر نگیرم چه کنم

به قلم :  امیرمحسن سلطان احمدی

انعکاس این مطلبم در:

خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)