توسل و درد دل با امام زمان (عج) قبل از خواب

آیت الله روح الله قرهی در پایان جلسه هفتگی درس اخلاق خود که شامگاه دوشنبه ۱۲ تیرماه ۱۳۹۶ در مهدیه القائم المنتظر حوزه علمیه برگزار شد توصیه نمودند که هر شب قبل از خواب دقایقی با آقا جانمان حضرت حجت (عج) درد دل نماییم.

حضرت استاد فرمودند:

هر شب، قبل از خواب، دقایقی با آقا جان، امام زمان صحبت کنید. این توسّل غوغا می‌کند. انسان قبل از این که بخوابد، بعد از این که وضو گرفته «الوضوء نور» و دیگر می‌خواهد بخوابد، دو، سه دقیقه با آقا جان خلوت کند.

من بیان کردم که اگر کسی جدّی جدّی هر شب، بدون انقطاع حتّی یک شب، این کار را ادامه دهد، وقتی به یک سال نرسیده چیزهایی متوجّه می‌شود. امّا اگر به فرض هیچ چیزی هم متوجّه نشود، همین قدر که اجازه دادند انسان با آقا جان حرف بزند، مطلب خیلی بزرگی است. فکر می‌کنید به همه اجازه می‌دهند؟!

علت عدم توفیق مناجات با امام زمان عج

فردی گفت: آقا، من خیلی کارها می‌کنم، حتّی یک مدّت موبایلم را هم زنگ گذاشته بودم، نمی‌دانم چطور می‌شد که گاهی فراموش می‌کردم، خوابم می‌رفت و کسل بودم، گاهی دو سه روز می‌خوانم، گاهی یکی دو هفته قطع می‌شود و … .

گفتم: شما دو تا مشکل دارید: یکی این که پدر و مادرت را خیلی اذیّت می‌کنی و یکی هم این که چشمت بد کار می‌کند و باید آن را کنترل کنی.

خودش بیان کرد: بله، من نسبت به پدر و مادر، خیلی بی‌ادب هستم. گفتم: اگر این بی‌ادبی نسبت به پدر و مادر، از بین برود، کنترل چشم هم به وجود می‌آید. بعضی از مطالب به هم گره خورده است.

در حصن حصین قرار گرفتن

لذا اگر به من و شما هیچ چیزی هم ندهند، همین که اجازه بدهند هر شب حرف بزنیم، این، خودش حصن حصین است. آن‌وقت دیگر خیلی از چیزها برایمان درست می‌شود.السلام علیک یا مولای یا بقیه الله عج.

همچنین استاد با اشاره به پایان یافتن ماه مبارک رمضان فرمودند:

آقا جان، ماه مبارک رمضان تمام شد، نمی‌دانیم در آن مقدّرات، برایمان چه امضاء فرمودی. ماهی که تمام فضائل در آن بود، یک آیه می‌خواندیم، ختم قرآن بود، نفسمان تسبیح بود، تا یک سال دیگر چه کسی زنده و چه کسی مرده باشد!

آقا جان، باز هم دست ما را بگیر و رهایمان نکن. بدی‌های ما را نادیده بگیر، عنایت کن. ما قلب نازنینت را به درد می‌آوریم و اشک چشمانت را جاری می‌کنیم، امّا دست ما را بگیر؛ به خودت قسم دوستت داریم. به خدا قسم گاهی وقتی خلوت می‌کنیم از خودمان و از گناهمان بدمان می‌آید، دست ما را بگیر.

به کوشش: امیرمحسن سلطان احمدی