غافلترین مردم در بیان استاد محمد شجاعی

یکی از جلسات موضوعی استاد محمد شجاعی در خصوص انسان شناسی می باشد،که ایشان سلسله مباحثی در این خصوص دارند که در آخرین جلسه ای که مورخه ۱۹ خرداد ۱۳۹۴ در نیمه اول سال جاری برگزار گردید به بحث غافلترین مردم پرداختند.اینک در ادامه گزیده هایی از این جلسه را که یاداشت نمودم تقدیمتان می نمایم:

غافلترین مردم کیست؟

غافلترین مردم کسی است که عبرت نمی‌گیرد و از تغییرات دنیا از حالی به حال دیگر موعظه نمی‌شود. یک طرف این قضیه جنبه اخلاقی دارد که انسان باید از تغییر حال دنیا عبرت بگیرد و خودش را هم در معرض این تغییر ببیند، اما طرف دیگر این مسئله جهان‌بینی است که انسان جهان را درست بشناسد و بداند ذات دنیا تغیر است و ما با همین تغییرها، بالا و پایین شدن‌ها، خوشی و ناخوشی‌ها، بیماری‌ها، بلاها و گرفتاری‌ها ساخته می‌شویم.

بالا رفتن مقام انسانی و در مقابل نیاز و مبارزه بیشتر

هرچه مقام انسان بیشتر و بالاتر رود نیازش به مبارزه و جهاد بیشتر می‌شود چون اوج او زیاد می‌شود، مثل کسی که کلاس اول ابتدایی است، سطح امتحانات او پایین و آسان است اما هر چه بالاتر می‌رود سطح امتحاناتش سخت‌تر می‌شود و حرکت یک انسان به سمت الله چون مسیری بی‌نهایت است هر چه مقامش بالاتر می‌رود امتحاناتش نیز سخت‌تر می‌شود.باید با دشمنان انسی و جنی مبارزه کنیم تا پیروز شود.

بلا و مصیبت مقربین بیشتر از افراد عادی

کاری که خدا با مقرب‌ترین افراد می‌کند با بقیه افراد عادی نمی‌کند چون قاعده قرب این است و شدیدترین مردم از نظر بلا و آزمایش انبیاء بودند برای همین است که پیامبر(ص) فرمودند «هیچ پیامبری مثل من اذیت نشده»، پس هیچ پیامبری مثل پیامبر(ص) مقرب‌تر نبوده چون قرب انبیاء به خدا بیشتر است لذا بلا و امتحان نیز بیشتر است و این بلا حتما مصیبت نیست گاهی به شکل عبادت است که مثلا فردی ظرفیت عبادت را ندارد با همان عبادتش جهنمی می‌شود.

کسب مدال مستلزم قبولی در امتحان

در هر امری چه علمی، معنوی یا ورزشی گرفتن مدال مستلزم برگزاری امتحان است. به راحتی و بدون امتحان به کسی درجه نمی‌دهند پس ذات دنیا و نظام خلقت این چنین است و این جور نیست که کسی بخواهد در دنیا مؤمن باشد و راحت هم باشد و حتی سختی هم نکشد.

دوستی با خدا برای رسیدن به پول

بعضی‌ها غافل هستند و خدا را تا جایی دوست دارند که خدا به آنها پول بدهد و حاجاتشان را سریع برآورده کنند، کسانی که چنین تفکری دارند اصلا اصل خلقت و جهان‌بینی را نمی‌داند و ندانسته که او یک انسان است، چنین فردی تا بلایی سرش بیاید سریع میگوید خدا چرا من؟ که این فکر غلط است.

دین برای ریاضت و رام شدن بخش حیوانی انسان

شریعت ریاضت نفس است، کدام انسان هست که از دین لذت نبرد؟ بخش‌های حیوانی که با دین روبرو می‌شود سریع ناراحت می‌شود خوب خدا هم دین را برای ریاضت گذاشته است تا بخش حیوانی رام شود، چون او یک انسان است نه یک حیوان بنابراین باید بخش انسانی او رشد کند.

خدا اساسا آسانی انسان را می‌خواهد و سختی را برای انسان نمی‌خواهد، این سختی برای بخش حیوانی است پس شما که حیوان نیستید انسان هستید دیگر نباید ناراحت بشوید.

دینداریتان دنیوی نباشد

حال کسی که نمی‌فهمد انسان است چنین کسی فلسفه دین را نمی‌فهمد و با خدا درگیر می‌شود و می‌گوید من دعا کردم اما بچه‌ام سرطان گرفت و فوت شد پس دیگر من نماز نمی‌خوانم. این فرد سر دنیا با خدا معامله می‌کند و دین‌داری او دنیا است چنین فردی انسان مسلمان تربیت نشده، بلکه یک حیوان مسلمان تربیت شده است یک انسان غافل با کوچکترین صدمه در بخش حیوانی سریع با خدا در گیر می‌شوید.

دنیا یک باشگاه و خدا مربی این باشگاه است 

غفلت یعنی بفهمیم دنیا یک باشگاه است و همه آدم‌های روی زمین حریف‌های ما هستند، در باشگاه وقتی یک شاگرد را تمرین سخت می‌دهند او انجام می‌دهد و اگر استاد به او تمرین ندهد از او دلخور می‌شود که او را تمرین نداده مانند یک باشگاه ورزشی.

حال در این تمرینات سخت این همه غصه و اضطراب برای چیست؟ خدا که ما را برای اضطراب نیافریده است، در یک باشگاه ورزشی کسی که از حریف کتک می‌خورد دیگر غصه نمی‌خورد، دنیا هم یک باشگاه است که خدا مربی آن است و ذات رب هم تمرین دادن به ما است لذا خدا داده و نداده‌اش از روی محبت است و خداوند ما را با خیر و شر امتحان می‌کند.

به قلم: امیرمحسن سلطان احمدی