صبر و استقامت و شرایط آن/توسل به اسماءالله در گرفتاری/ نماز شب۱۲

صبر

[box type=”shadow” ]آیت الله العظمی مدرسی در دوازدهمین جلسه تفسیر سوره انسان درباره اهمیت صبر و استقامت و شرایط آن سخن گفتند و در ادامه ضمن بیان اوقات چهارگانه عبادت  و اهمیت نماز و نماز شب به علت ۳۰۰ بار العفو گفتن  دعا برای چهل مومن اشاره نمودند و به اهمیت حضور و زندگی مومن در شهرها و دفع بلا از آن شهر نکاتی بیان کردند.[/box]

بسم رب المهدی(عج)

به گزارش پایگاه اینترنتی دست نوشته های معارفی امیرمحسن سلطان احمدی سیرجانی (سلطان احمدی دات آی آر)؛ دوازدهمین جلسه تفسیر و تدبر در قرآن آیت الله العظمی «سید محمدتقی مدرسی» (دام ظله) از مراجع معظم تقلید کربلای معلی و مفسر تفسیر “من هدی القرآن (هدایت)” بامداد شنبه ۲۸ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸ برابر با دوازدهم ماه مبارک رمضان در دفتر تهران ایشان با محوریت تفسیر آیات ۲۴ و ۲۵ و ۲۶ سوره انسان برگزار شد.

خداوند متعال در این آیات می فرماید:

فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ کَفُورًا ﴿۲۴﴾

پس در برابر فرمان پروردگارت شکیبایى کن و از آنان گناهکار یا ناسپاسگزار را فرمان مبر (۲۴)

وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ بُکْرَهً وَأَصِیلًا ﴿۲۵﴾

و نام پروردگارت را بامدادان و شامگاهان یاد کن (۲۵)

وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا ﴿۲۶﴾

و بخشى از شب را در برابر او سجده کن و شب[هاى] دراز او را به پاکى بستاى (۲۶)

گزیده ای از عناوین مطرح شده در این جلسه: توجه به خداوند و کمک از او در تمام لحظات/ توصیه به عبادت خدا در چهار وقت در شبانه روز/ اوقات چهارگانه عبادت با خدا / توصیه به صبر و استقامت/استقامت و شرایط آن/ مهمترین نکته بعد از پیروزی و موفقیت/کم بودن قدرت نظامی مسلمانان و قوی بودن آنها در قدرت الهی/نکوهش قرآن از رفتن به سمت دشمن و سازش با او/ اهمیت سکونت اولیاء الهی و مومنین در شهرها و دفع بلا/اهمیت نماز و عشق ورزی به آن/ توصیه به نماز شب/رسیدن به مقامات دنیوی و آخروی با تهجد شب/ علت ۳۰۰ العفو و دعا برای ۴۰ مومن در نماز وتر شب/ پیشنهادی برای دعا بر ۴۰ مومن در نماز وتر شب/فراموش نکردن خدا بعد از گشایش

اینک در ادامه مشروح بیانات معظم له در این جلسه تقدیم شما معارف جویان عزیز می شود، امید که از این طریق شما نیز مهمان این جلسات نورانی و بهره مند از محضر مرجعیت شوید.

مشروح بیانات آیت الله العظمی مدرسی در این جلسه به شرح زیر است:

توجه و اتکاء به خداوند در تمام لحظات زندگی

ما بشر هر چند در قله های علم و معرفت و ایمان باشیم ولی در حوادث زندگی کم می آوریم، مگر اینکه در همان لحظه در حوادث از خدا استمداد کنیم. از این جهت در قرآن نسبت به تمام انبیاء و حتی نبی اکرم حضرت محمد(ص) مشهود است و آنها الگوی ما بودند.

بنابراین ما نباید در هیچ لحظه ای به خودمان اعتماد و اتکاء کنیم، بلکه باید همه توجه ما در همه لحظات به خداوند باشد. و این نظامی است که خدا در این جهان حاکم کرده و ما نباید لحظه ای از او غافل شویم.

آیه ۲۴ سوره انسان و امر به صبر و استقامت

از این جهت در قرآن آیات زیادی  درباره توکل به خدا است؛ غالباً هر جا بحث استقامت، صبر، بردباری و مقاومت در برابر دشمنان ذکر شده است، خداوند امر فرموده که به خدا توکل کنید و ذکر خدا را بگویید. در آیه ۲۴ سوره انسان هم خداوند امر به صبر فرموده و می فرماید: « فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ »؛ (آیه ۲۴ سوره انسان: پس در برابر فرمان پروردگارت صبر و شکیبایى کن.).

در هر کار و امری خدا حکم دارد و ما نمی توانیم بگوییم اینجا جای حکم خدا نیست. هر مسئله ای حکمی در آن است و باید اگر آن حکم را نمی دانیم، باید آن را از اهل ذکر بپرسیم. خداوند در این آیه به پیامبر(ص) می فرماید: « فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ کَفُورًا»؛ در ظاهر خطاب این آیه به پیامبر(ص) است اما در حقیقت خطاب آن به همه مسلمانان است.

در گرفتاری ها اسم خدا را متناسب با آن مشکل بگویید

به خداوند می گوییم: خدایا ما هر جا باشیم و هر چه باشیم، کم آورده ایم! و خدا در آیه بعد در این سوره راهکار آن را به ما نشان داده و می فرماید: هر جا کم آوردید، اسم مرا بگویید و می فرماید:« وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ بُکْرَهً وَأَصِیلًا»؛ (آیه ۲۵ سوره انسان: و نام پروردگارت را بامدادان و شامگاهان یاد کن.) حالا چه اسمی از اسماءالحسنی خدا را بگوییم؟ خداوند اسم های مختلفی دارد، بگویید: «یا غفار»، «یا رحمان»، «یا شدید العقاب» و از همه مهمتر اسمی که با آن واقعه شما تناسب دارد، را بگویید.

حالا این اسم خداوند را در چه زمانی بگوییم؟ که در ادامه آیه فرموده به آن اشاره کرده است. « بُکْرَهً » یعنی صبحگاه، «أَصِیلًا» هم یعنی بعد از ظهر، و «وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ» یعنی شب هم برای خدا سجده کن.

توصیه به عبادت خدا در اوقات چهارگانه در شبانه روز

خیلی لطیف است، یک جا گفته « وَاذْکُرِ »، اسم خداوند را بگویید، بعد فرموده «وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ» و اسم سجود را آورده است و بعد فرموده «وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا». چند مطلب است،  یکی ذکر خدا در سحرگاه و باز در عصر هم ذکر خدا است و شب سجده برای خدا است و در آخر شب هم می گوید تسبیح. که این ها چهار وقت است.

اول ابتدای صبح است که وقتی انسان صبح از خواب بیدار شده اول باید به خدا توجه کند و نماز صبح است، این دعای صباح را هم بخوانید و به خدا توجه کنید. واما ذکر حقیقی نماز است.

دوم عصر که بعد از ظهر است، که در این زمان انسان شدید خسته شده است در این زمان هم دو نماز چهار رکعتی ظهر و عصر را باید بجا بیاورد.

و بعد شب می آید که در این وقت نیز دستور دادند که اول شب نماز مغرب و بعد نماز عشاء را بخوانید.

و بعد از آن « وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا» در نیمه شب هم باید بیدار شوید و نماز بخوانید و تسبیح خدا را به جا بیارید، که بر حسب روایات همان نماز شب است.

ما در این اوقات که ذکر خدا را می گوییم، اگر ضعف و کمی داشته باشیم، خدا به ما روحیه می دهد. این که می گوییم: « رَّبَّنَا عَلَیْکَ تَوَکَّلْنَا وَإِلَیْکَ أَنَبْنَا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ»؛ (آیه ۴ سوره ممتحنه: پروردگارا! ما بر تو توکل کرده ایم و به سوى تو بازگشتیم، و همه فرجام ها به سوى توست! ) به این مفهوم نیست که تمام مسائل مادی را باید در نظر گرفته و بسنجیم و اگر تمام این مسائل دقیق بود، بعد وارد شویم ، نه چنین نیست، تازه خیلی چیزها را هم نداشته و کم داریم.

کم بودن قدرت نظامی مسلمانان و داشتن قدرت الهی

در مسئله جنگ بدر دشمن بیش از هزار نفر نیروی مسلح با سلاح های مجهز بودند و در این طرف مسلمانان تعداد کمی که حتی شمشیر و اسب هم نداشتند، ولی خداوند به آنها روح توکل داد و در عرض لحظاتی کوتاه جنگ به نفع مسلمانان خاتمه یافت. در جنگ های پیامبر(ص) با دشمن کمتر جنگی بوده که قدرت نظامی ما از دشمن بهتر باشد، اما در عوض قدرت الهی داشتیم.

در سوره هود که اساسا چارچوب آن درباره مقاومت و استقامت انبیاء بوده است و بیان شده که انبیاء با چه بحران هایی مواجه بودند وخدا چگونه آنها را موفق کرد. در آخر این سوره خلاصه کل جریان ها  بیان شده است و خداوند می فرماید: « فَاسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ وَمَنْ تَابَ مَعَکَ وَلَا تَطْغَوْا إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ». (آیه ۱۱۲ سوره هود: بنابراین همانگونه که فرمان یافته‏ ای استقامت کن همچنین کسانی که با تو به سوی خدا آمده‏ اند و طغیان نکنید که خداوند آنچه را انجام می‏دهید می‏بیند.)

هرگز سمت دشمن نروید

در آیه بعد خدا می فرماید:« وَلَا تَرْکَنُوا إِلَى الَّذِینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ وَمَا لَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِیَاءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ»؛ (آیه ۱۱۳ سوره هود: هرگز نباید با ظالمان همدست و دوست و بدانها دلگرم باشید و گر نه آتش (کیفر آنان) در شما هم خواهد گرفت و در آن حال جز خدا هیچ دوستی نخواهید داشت و هرگز کسی یاری شما نخواهد کرد.) وقتی با دشمن روبرو شده اید، می بینید که دشمن امکانات و سلاح پیشرفته ای دارد و از نظر تبلغی از شما قوی تر است، در چنین شرایطی از دشمن نترسید و یک عده نگویید برویم و از یک زاویه با دشمن سازش کنیم.

خداوند تاکید می کنند هرگز نباید سمت ظالمان بروید، هر چند اگر از یک زاویه و موضوع با شما موافق بودند. بدانید که اگر دنبال ظالمان رفتید، خداوند هم دست یاری خود را از شما بر می دارد و دیگر اولیا و یاوری ندارد و به شما نصرت نمی دهد.

بنابراین باید در سختی ها  استقامت کنید، ممکن است بعضی در راه خسته شده باشند و از جنگ فرار کرده باشند، ولی بعدا بر می گردند و استقامت می کنند.

نکته مهم بعد از پیروزی و موفقیت

اما نکته مهم بعد از صبر و استقامت و پیروزی این است که مواظب باشید بعد از استقامت وموفقیت طغیان و سرکشی نکنید و خدا را فراموش نکنید و نگویید که ما خودمان پیروز شدیم در صورتی که شما نبودید و خدا شما را پیروز کرد.

سوره نصر نیز متناسب با همین موضوع است که در این سوره هم خداوند می فرماید: « إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ؛ وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا ؛ فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا»؛ (سوره نصر: چون یارى خدا و پیروزى فرا رسد؛ و ببینى که مردم دسته‏ دسته در دین خدا درآیند؛ پس به ستایش پروردگارت نیایشگر باش و از او آمرزش خواه که وى همواره توبه‏ پذیر است.)در این سوره هم خداوند به مسلمانان تاکید می کنند که اگر موفقیت و پیروزی کسب کردید، بدانید این موفقیت و پیروزی از ناحیه خدا بوده نه از خودتان، پس استغفار کنید و طغیان نکنید.

بعد از مشکلات و در گشایش خدا را فراموش نکنید

معمولا ما در گرفتاری ها و مشکلات از خداوند درخواستی داریم و وقتی هم خداوند مشکل ما را حل می کند، خدا را فراموش می کنیم که حل این مشکل ازناحیه خداوند بوده است. مثلا پول نداریم و از خدا درخواست پول می کنیم و خدا هم به ما پول می دهد، یا مریض داریم و خدا او را شفا می دهد، بعد از این عطای الهی ما آن لحظات دعا و درماندگی را یادمان می رود. که خداوند درسوره نصر توصیه به استغفار کردن نموده است و می فرماید: « وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا».اینها ریزکاری های مهمی است. اینها چند برنامه عملی بود.

نماز ابزار استقامت و صبر در برابر دشمن / لزوم عشق ورزی به نماز

خداوند نماز را یکی از ابزارهای استقامت در برابر دشمن معرفی و به نماز امر می کند و می فرماید: «وَ أَقِمِ الصَّلاهَ»؛پس وقتی می خواهیم در برابر دشمن صبر و  استقامت داشته باشید، باید خوب نماز بخوانید. که در آیه بعد این سوره به این موضوع اشاره شده و خداوند می فرماید:«وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا». (آیه ۲۶ سوره انسان: و بخشى از شب را در برابر او سجده کن و شب[هاى] دراز او را به پاکى بستاى.)

اغلب بشر هنوز نفهمیده چقدر نماز منفعت دارد و گرنه عاشق نماز می شدند، جوری  عاشق نماز می شدند، که دل آنها می خواست دائماً در نماز باشند.

نماز نور چشم پیامبر(ص)

آقا پیامبراکرم(ص) فرمودند: « حُبِّبَ إِلَیَّ مِنَ اَلدُّنْیَا اَلنِّسَاءُ وَ اَلطِّیبُ وَ قُرَّهُ عَیْنِی فِی اَلصَّلاَهِ»، (الخصال، ج ۲، ص ۱۶۵٫ از دنیا سه چیز به نظر من خوش آیند است زنان و عطر ولی روشنی چشم من در نماز است.) من از همه‌ی دنیای شما سه چیز را انتخاب کردم و دوست دارم؛ بوی خوش، زنان، و نورچشم من نماز است.  پیامبر(ص) قبل از وقت سر سجاده می نشستند و منتظر وقت اذان بودند، همین که وقت زوال و اذان می شد می گفتند: ای بلال ما منتظریم، زود اذان بگو که به سمت نماز برویم .

«اَلصَّلاَهِ»، یعنی رابطه برقرار کردن با خدا؛ آن خدایی که همه موجودات خاشع و خاضع او هستند. اول صبح و آخر روز و مقداری هم از شب همان سه وقتی است که برای نمازهای واجب آمده است.

اگر انسان بین این نماز تا آن نماز از او خطایی سر بزند، و بعد نماز بخواند، خدا اور را می آمرزد. قرآن هم می فرماید: « وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ»، (آیه ۱۱۵ سوره هود: صبر کن، زیرا خداوند مزد نیکوکاران را تباه نمى‌سازد.) پس صبر و استقامت کنید و منتظر پاداش باشید. گاهی انسان چند سال تلاش می کند اما موفق نمی شود، ولی اگر صبر کرد، آخرش موفق خواهد شد.

اهمیت حضور و سکونت اولیاء الهی و مومنین در شهر و روستایی و دفع عذاب

در سوره اسراء این موضوع جور دیگر بحث شده و آنجا خداوند می فرماید: « وَإِنْ کَادُوا لَیَسْتَفِزُّونَکَ مِنَ الْأَرْضِ لِیُخْرِجُوکَ مِنْهَا  وَإِذًا لَا یَلْبَثُونَ خِلَافَکَ إِلَّا قَلِیلًا»؛ (آیه ۷۶ سوره اسراء: و نزدیک بود که کافران تو را از سرزمین خود جنبانده تا از آنجا بیرونت کنند، و در این صورت پس از آن اندک زمانی بیش زیست نمی‌کردند.) در این آیه می فرماید کافران می خواشتند شما مومنین را از کشور و شهرتان بیرون کنند، که اگر چنین می کردند، آنها مدت زیادی نمی ماندند و از بین می رفتند.

سکونت و حضور پیامبر(ص)، یا اولیاءالهی و مومنین باعث  امان زمین و دفع بلا و عذاب است. ممکن است در یک روستایی همه خلاف کنند، اما در بین این روستاییان یک پیرمرد مومنی سکونت دارد که در دل شب بیدار می شود و استغفار و عبادت خدا را به جا می آورد، و خداوند هم به خاطر همین پیرمرد مومن آن روستا را عذاب نمی کند.

نتیجه ای که این آیه می گیریم، این است که اگر کافران شما را از شهری بیرون کنند، دیگر مومنی در آن  شهر نیست که عبادت خدا را به جا بیاورد و عذاب دفع شود. پس با بیرون کردن مومنین از شهر، اولین اتفاق به سر خود کافران خواهد افتاد و به زودی خودشان نابود می شوند.

مومنی که در بهشت جایی ندارد و فقط مهمان است!

دو نفر هستند که اگر مومن و مخلص باشند و مشکلی هم در پرونده آنها نباشد و به بهشت بروند، اما در بهشت جایی ندارند و فقط مهمان اهل بهشت می شوند.

اولی کسانی هستند که نماز عصر را به تاخیر می اندازند و آخر وقت یک چهاررکعتی می خواند. چنین کسانی به بهشت می رود اما جایی ندارد و در بهشت مهمان اهل بهشت می شوند.حسب آیات نماز عصر هم خیلی مهم است.

دوم کسانی هستند که در دنیا توان رفتن به زیارت آقا اباعبدالله الحسین(ع) را دارند ولی کوتاهی می کنند و به زیارت نمی روند. شاید سوال شود چرا در بین این همه ائمه(ع) زیارت امام حسین(ع) مهم است؟ چون خداوند بهشت را از نور امام حسین(ع) خلق کرده است. حالا کسی که در دنیا نخواسته به زیارت امام حسین(ع) برود در بهشت جایی ندارد و مهمان اهل بهشت است. پس با زیارت آقا اباعبدالله(ع) مالک بهشت شوید.

رسیدن به اعظم مقامات دنیا و آخرت با تهجد شب

اما نکته مهم  در سوره اسراء این که خداوند می فرماید: « وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَهً لَکَ عَسَىٰ أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَحْمُودًا»؛ (آیه ۷۹ سوره اسراء: پاره‌اى از شب را به نمازخواندن زنده بدار. این نافله خاص تو است. باشد که پروردگارت، تو را به مقامى پسندیده برساند.) امر شده یک مقدار از شب بیدار شوید و عبادت کنید. تهجد به معنای شب بیداری است و از هُجود گرفته شده که مقاومت در برابر خواب آلودگی است که با خواب مبارزه کنید و بیدار شوید و حالا که بیدار شدید، نماز بخوانید و عبادت کنید.

بنابراین در اهمیت شب بیداری برای نماز خواندن همین بس که اگر کسی دنبال رفعت مقام و داشتن مقام بالایی در دنیا و آخرت است و و می خواهد در همه چیز مقام بالایی داشته باشد، باید شب بیدار شود و نماز شب بخواند.

توصیه به علما و طلاب جهت تهجد شب / علم را در سحر می دهند

خدمت علماء  و طلاب عرض می کنم: علم را شب می دهند نه روز!  روز درس بخوانید اما شب خدا علم را می دهد. بدانید وقتی سحر بیدار شده و متوجه خدا می شوید، باعث می شود که دل شما پاک شود. با هر بار العفو گفتن، دل شما پاک تر می شود.

علت چرایی گفتن ۳۰۰ العفو و دعا برای ۴۰ مومن در نماز وتر شب

حالا چرا گفته اند در نماز وتر شب ۳۰۰ بار العفو بگویید؟ و ۴۰ نفر مومن را دعا کنید؟ این که گفته اند ۳۰۰ بار العفو بگویید برای این است که با هر بار گفتن العفو یک گناهی از شما پاک می شود و نور خدا بر دل ما می تابد.

و اینکه ۴۰ مومن را دعا کنید برای این است که گاهی ما نسبت به مومنین حسد و بخل داریم و این حسد و بخل باعث حجاب شده و نور خدا به دل ما نمی تابد، پس باید دل خود را پاک کنیم که نور خدا بر دل ما بتابد.

پیشنهادی برای دعا ۴۰ مومن در نماز وتر شب

و من پیشنهاد می کنم و این حرف خودم است و در روایات نیست و عرضی دارم، این که ما که می خواهیم در نماز وتر شب برای ۴۰ مومن دعا کنیم، فقط لیستی از علما و مومنین قدیم را تهیه نکنیم، هر چند این هم خوب است اما از همین همسایه، همکار و مغازه دار شروع کنیم و برای آنها دعا کنید که باعث می شود وقتی شما برای آنها دعا کردید، دل آنها نسبت به شما آرام می شود و پاک می شود و شما می توانید در زندگی موفق شوید.

کاری که به شما سپردند را خوب و صادقانه انجام دهید

حالا بعد از بیدار شدن در شب و خواندن نماز شب درخواست دیگری از خداوند داریم و می گوییم: « وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِی مِنْ لَدُنْکَ سُلْطَانًا نَصِیرًا»؛ (آیه ۸۰ سوره اسراء: و بگو پروردگارا مرا [در هر کارى] به طرز درست داخل کن و به طرز درست‏ خارج ساز و از جانب خود براى من تسلطى یارى‏ بخش قرار ده.) حالا بعد از به جا آوردن تهجد شب خدا این راه و رسم پیروزی را به ما نشان می دهد. حالا فرقی ندارد این نماز شب خوان هر که می خواهد باشد، ازمن طلبه، واعظ و نویسنده گرفته تا صنعت گر، کاسب و دیگر افراد جامعه.

سعی کنید کاری را که به شما سپرده اند آن را خوب و صادقانه انجام دهید. اگر ایران یک روز در قالی دستباف در کل دنیا اول بود، به خاطر جدیت در کار بود. حالا شما هر کاری را که انجام می دهید به پول و مزد آن نگاه نکنید، بلکه آن را با جدیت خوب انجام دهید. جامعه اسلامی این آیه را به عنوان رهکار زندگی قرار دهد که هر کاری انجام می دهد در دنیا اول باشد.

پاداش صبر و استقامت در نماز شب

حالا که نماز شب خواندید و بعد از آن کار را هم خوب انجام دادید، خدا هم می فرماید: « وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا». (آیه ۸۱ سوره اسراء: و بگو حق آمد و باطل نابود شد آرى باطل همواره نابودشدنى است.)

تقویت روحی توسط ملائکه در مقابل استقامت نمودن

باز درباره استقامت در سوره فصلت خداوند می فرماید: « إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَهُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّهِ الَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ»؛ (آیه ۳۰ سوره فصلت: به یقین کسانی که گفتند: «پروردگار ما خداوند یگانه است!» سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل می‌شوند که: «نترسید و غمگین مباشید، و بشارت باد بر شما به آن بهشتی که به شما وعده داده شده است!)

بعد از صبر و استقامت چه کنیم؟

بنابراین خداوند فرمود صبر و استقامت داشته باشید و ما هم صبر کردیم. حالا بعد از صبر چه کنیم؟ باید بعد از صبر با خدا رابطه برقرار کنیم و این رابطه نماز است. اگر همین ۱۷ رکعت نمازهای واجب روزانه را دقیق و خوب بخوانیم، همین نمازهای واجب برای ما کافی است و در ما تحولی درونی ایجاد می کند.

اسم نماز ذکر است و ما با نمازخواندن ذکر خدا را می گوییم و با خدا رابطه برقرار می کنیم. بنابراین این نمازها ما را به جایی می رساند که آقا امام حسین(ع) هم در کربلا همین نگاه را به نماز داشت.

عشق امام حسین(ع) به نماز در لحظات شهادت

در لحظه ای که دو ثلث از اصحاب حضرت شهید شده بود، کسی گفت وقت نماز است و حضرت به او فرمود خوب گفتی و سریع آماده نماز جماعت شدند و نماز خوب خواندند. و یک نماز دیگر هم خواندند آن هم در گودال قتلگاه وقتی که امام حسین(ع) چند بار بلند شدند که به سمت دشمن بروند، ولی نیروی آقا کم شد و بر زمین افتادند. آنجا بود یک مقدار از خاک های گرم کربلا را جمع کردند و سجده کردند و نمازی خواندند.

در این نماز حضرت چه گفتند ما نمی دانیم و اصحاب مقاتل هم چیزی ننوشته اند، اما احساس می کنم آقا در آن لحظه هم برای شیعیان دعا کردند. اصلا همیشه ائمه(ع) در لحظات تجلی به فکر شیعیان بودند.

بدانید اگر می بینید در دل شما محبت آقا اباعبدالله(ع) است، بدانید که هر لحظه حضرت هم شما را دوست دارد و برای شما دعا می کنند.

پدیدآورنده:

به قلم: امیرمحسن سلطان احمدی

www.soltanahmadi.ir

 

صفحه اینستاگرام:

https://www.instagram.com/soltanahmadi_ir