[box type=”shadow” ]به مناسبت میلاد امام رضا(ع) درباره تولد و معجزات هشتمین امام شیعیان با آیت الله مقدم قوچانی از اساتیدحوزه علمیه تهران گفتگو نمودم که مشروح آن در ادامه به همراه عنایت حضرت به ایشان می آید.[/box]

آیت الله مقدم قوچانی

بسم الله الرحمن الرحیم

آیت الله سید علی مقدم قوچانی، فرزند حاج سید غلام حسین، فرزند سید ذبیح‌الله فرزند سید رحیم، فرزند سید بابا، فرزند سید رحمن، فرزند سید جعفر متولی آستان مقدس امام‌زاده ابراهیم فرزند بلافصل حضرت امام رضا(ع) است، که سلسله نسب ایشان تقریبا با ۳۰ واسطه به امام زین‌العابدین(ع) می‌رسد.

به مناسبت میلاد امام رضا(ع) درباره تولد و معجزات هشتمین امام شیعیان با آیت الله مقدم قوچانی از اساتیدحوزه علمیه تهران گفتگو نمودم که مشروح آن در ادامه به همراه عنایت حضرت به ایشان می آید.

مشروح این گفتگو به شرح زیر است:

آیت الله سید علی مقدم قوچانی، از شاگردان امام خمینی(ره) و استاد و محقق حوزه علمیه تهران در این گفتگو با تبریک میلاد ثامن الحجج حضرت علی بن موسی الرضا(ع) درباره تولد امام هشتم(ع) و معجزات حضرت گفت: بنابر مشهور بین علما و محدثین شیعه تولد وجود مبارک حضرت رضا(ع) در روز یازدهم ماه ذیقعده الحرام سال ۱۴۸ هجری قمری است که حضرت چند روز پس از شهادت امام صادق(ع) در مدینه طیبه به دنیا آمدند.

نجمه خاتون والده با تقوای امام رضا(ع)

این استاد حوزوی با اشاره به شخصیت و مقام والده امام رضا(ع) بیان کرد: والده ماجده حضرت رضا(ع) دارای نام های متعددی بوده که مشهور به نجمه خاتون است و هنگامی که امام رضا(ع) از آن بانوی مکرمه متولد شد، امام کاظم(ع) آن بانوی محترمه را طاهره یعنی بانوی پاک و با تقوا ایشان را نامید.

وی افزود: از والده مکرمه امام رضا(ع) نقل است که هنگامی امام رضا(ع) را باردار بودند گفتند هیچ سنگینی حملی را احساس نکردم و هر وقت می خوابیدم صدای تسبیح و تهلیل و حمد خداوند را از رحم خود می شنیدم. ایشان می گوید این موضوع مرا مضطرب و ترسناک می نمود اما هنگامی که از خواب بیدار می شدم دیگری چیزی نمی شنیدم.

لحظه تولد امام رضا(ع)

آیت الله مقدم قوچانی به لحظه تولد امام رضا(ع) اشاره و اظهار کرد: باز از حضرت نجمه خاتون والده مکرمه حضرت نقل است که وقتی حضرت رضا(ع) به دنیا آمدند، یک دست خود را بر زمین نهادند و سر به آسمان بلند کردند و لب هایشان را حرکت دادند و ذکر خدا می گفتند.

وی ادامه داد: در این هنگام پدرشان حضرت موسی بن جعفر(ع) وارد شدند و به نجمه خاتون فرمودند: « ای نجمه این کرامت پروردگار بر تو میمون و مبارک باد». بعد نجمه خاتون می گوید در این هنگام نوزاد را به پارچه سفیدی پیچیدم و به آن حضرت دادم و آن بزرگوار اذان و اقامه را در گوش نوزاد تلاوت کردند و بعد آب فرات ططلبیدند و کام نوزاد را با آن برداشتند و سپس نوزاد را به من دادند و این بار فرمودند: « این کودک را بگیر که او بقیه الله در روی زمین است».

علت ملقب شدن امام هشتم به رضا(ع)

آیت الله مقدم قوچانی در پاسخ اینکه چرا امام هشتم ملقب به رضا(ع) شدند، گفت: چهره مبارک امام هشتم شیعیان گندمگون و جذاب بود و همین طور به جد گرامی اش پیامبر اکرم(ص) شباهت داشت و نقل از امام جواد(ع) است که حضرت فرمودند چون خداوند پدر بزرگوارم را پسندیده خود و رسول الله(ص) و امامان معصوم(ع) در زمین است او را رضا نامید.

وی ادامه داد: از طرفی پیامبر اکرم(ص) و همه امامان معصوم(ع) پسندیده خداوند هستند ولی چون دوست و دشمن، مخالف و موافق از امام رضا(ع) راضی بودند و چنین موقعیتی برای هیچ کدام از امامان به وجود نیامده از این جهت حضرت ملقب به رضا(ع) گردیدند.

ماجرای پناه بردن آهو به امام رضا(ع)

آیت الله مقدم قوچانی در پاسخ به اینکه جریان پناه بردن آهو به امام رضا(ع) چه بود، گفت: در خصوص معجزه حضرت نسبت به آهوان و پناه بردن آهو به حضرت چند نقل وجود دارد، یکی اینکه حضرت رضا(ع) در نیشابور به محله ای که نام آن فوزا بود وارد شد و دستور داد در آنجا حمامی ساختند و چشمه آبی را لایروبی نمودند و نزدیک آن چشمه حوض آبی ساختند و بالای آن حوض محلی را جایگاه نماز قرار دادند.

وی ادامه داد: سپس حضرت در آن حوض غسل کرد و در آن محل که برای نماز ساخته بودند نماز خواندند و این موضوع سنتی حسنه و نیکو بین شیعیان و زائران حضرت گردید. و شیخ صدوق در عیون آورده که این چشمه همان چشمه کهلان است.

این استاد حوزوی افزود: در این هنگام که جمعی از مردم در محضر مبارک حضرت بودند در کنار همان حوض ناگهان آهویی بیابانی از صحرا پیدا شد و به آن حضرت پناهنده شد. ظاهرا آن آهو را شخصی صید کرده و یا می خواسته است که صید کند که با پناه به امام رضا(ع) نجات پیدا می کند.

پناهنده شدن آهو به حرم مطهر حضرت رضا(ع) و توبه صیاد

آیت الله مقدم قوچانی در ادامه به ماجرای پناهنده شدن آهو به حرم مطهر حضرت رضا(ع) اشاره و بیان کرد: شیخ صدوق از شخصی به نام ابوجعفر نقل می کند که روز پنجشنبه برای زیارت حضرت رضا(ع) عازم مشهد مقدس بودم که برای حداحافظی نزد شخصی به نام ابومنصور رفتیم، ابومنصور گفت از برکات این مشهد مقدس مطلبی برایتان نقل می کنم تا بر اخلاص شما افزوده گردد.

وی ادامه داد: او گفت من در دوران جوانی بر اثر نادانی برای زائرین مشهد مقدس ایجاد مزاحمت می کردم و اموال آنها را غارت می نمودم، تا این که یک روز که به شکار رفته بودم در نزدیکی حرم امام رضا(ع) آهویی را مشاهده کردم و فورا سگ شکاری خود را به تعقیب آهو فرستادم و سگ شکاری پیوسته آهو را تعقیب می کرد تا این که آهو به رواق های حرم مطهر امام رضا(ع) رسید و به آنجا پناه برد.

این استاد حوزوی افزود: وقتی آهو به رواق حرم حضرت پناه برد دیگر سگ از تعقیب او خودداری کرد و هر زمانی که آهو از صحن حرم بیرون می آمد باز سگ او را تعقیب می کرد و وقتی من این معجزه را دیدم همان لحظه توبه کردم و با خدا عهد بستم که دیگر متعرض به زائرین حضرت نشوم.

عنایت حضرت رضا(ع) به آیت الله مقدم قوچانی

آیت الله مقدم قوچانی در پاسخ این که آیا شخصا معجزه و کرامتی از امام رضا(ع) مشاهده کردید، گفت: در سفری که در سال ۱۳۶۸ به مشهد مقدس داشتم و در آن سفر دچار بیماری شدم مورد عنایت حضرت رضا(ع) قرار گرفتم.

وی در توضیح این ماجرا بیان کرد: در آن سال که به قصد زیارت حضرت رضا(ع) به همراه خانواده به مشهد عزیمت نمودیم در مسیر راه دچار کسالت و بیماری سختی شدم به نحوی که درد تمام بدنم را فرا گرفت و هر لحظه به شدت آن افزوده می شد، به زحمت و مشقت خود را به مشهد رساندیم و در یکی از بیمارستان های مشهد از شدت درد بستری شدم و بعد از دو روز به اتاق عمل منتقل و عمل جراحی نمودم.

این استاد حوزوی افزود: بعد از عمل جراحی دکتر توصیه نمود به دلیل عمل فورا با هواپیما به تهران برگردیم اما همان طور که آثار درد و زخم در بدنم بود دلم شکست و اشکم جاری شد و حضرت رضا(ع) را مخاطب نمودم و عرض کردم ای امام مهربان بنده از تهران به قصد زیارت و پابوسی حرم مطهر شما به اینجا آمده ام و نتوانستم خدمتتان برسم و امروز عازم تهران هستم و حتی یک مرتبه هم توفیق زیارت شما نصیبم نشد.

آیت الله مقدم قوچانی ادامه داد: در همان حال با چشمی گریان و دلی شکسته خوابم برد و در حال خواب خود را در اتاقی که اطراف آن با چوب های محکم میخکوب شده بودند زندانی یافتم، اما ناگاه دیدم آقا و سیدی بزرگوار با چهره ای بسیار نورانی در حالی که عمامه ای سبز بر سر و عصایی در دست داشت وارد شدند و یک اشاره به آن چوب های میخکوب شده کردند که تمام آن ها فرو ریخت و من در فضایی آزاد قرار گرفتم و به آقا سلام دادم و به احترام آن بزرگوار از جای خود حرکت کردم و عرض کردم آقا شما کیستید که این بنده حقیر را از زندان گرفتاری نجات دادید.

وی افزود: آقا در پاسخ فرمودند من همان کسی هستم که تو به زیارتش آمده ای و ما شما را پذیرفتیم و ناراحت نباش؛ من هم چون خواستم دست مبارک آقا را ببوسم پاکتی بزرگ را که پر از اسکناس های سبز جمهوری اسلامی ایران بود به من مرحمت فرمودند که در آن لحظه بیدار شدم در حالی که آن نورانیت را در بیداری احساس می کردم و دردهای بدنم نیز کاهش پیدا کرده بود.

این استاد حوزوی بیان کرد: در همان لحظه وضو گرفتم و راهی حرم مطهر حضرت شدم و از آن روز با آن پاکت مرحمتی روزی بنده و خانواده ام تا آخر عمر تضمین شد و الحمدالله حقیر تا کنون از آن تاریخ در سلامتی و گشایش نعمت های مادی و معنوی قرار گرفتم.

آیت الله مقدم قوچانی در پایان با توصیه به زیارت امام رضا(ع) گفت: مردم خصوصا جوانان زیارت امام هشتم(ع) را از دست ندهند و بدانند که حرم مطهر حضرت رضا(ع) مأمن و پناهگاه همه شیعیان سراسر جهان است و کم لطفی است ما در ایران باشیم و توفیق زیارت حضرتش را نداشته باشیم.

پدیدآورنده:

به قلم: امیرمحسن سلطان احمدی

www.soltanahmadi.ir

انتشار این مطلب در:
خبرگزاری اهل بیت(ع) – ابنا