وقتی بلا نعمت است و لذت‌بخش!

بسم الله الرحمن الرحیم جلسه هفتگی سلسله مباحث استاد محمد شجاعی عصر امروز پنج شنبه دوم آذر ماه ۱۴۰۲ طبق روال همیشگی در حسینیه قرائت قرآن شهرری برگزار شد که توفیق بهره جلسه اول با موضوع خانواده آسمانی نصیبم شد که در این جلسه استاد نکاتی را درباره نعمت بودن بلا بیان کردند که در ادامه گزیده بیانات ایشان تقدیم نگاه شما معارف جویان عزیز می گردد تا از این طریق شما نیز بهره مند از این جلسه شوید.

سخن خدا و معصوم بیان فرمول‌های خلقت است

وقتی خدا یا معصوم با شما حرف می‌زند خیلی بادقت به آن گوش کنید، اصلاً هیچ‌وقت حرفی ندارند که با شما بزنند پس اگر حرفی می‌زنند دارند قاعده و ریاضیات خلقت را می‌گویند، دارند قضاها و قدرها را می‌گویند؛ اگر گوش انسانی انسان باز شود وقتی خدا و معصوم با آیات و روایات با انسان حرف می‌زنند انسان باید دقیق گوش دهد و عمل کند و اوج بگیرد، چون هیچ حرف اضافی در آن نیست و دارند قانون‌ها و فرمول‌ها را به انسان می‌دهند که بالا برود.

لذیذترین چیز در بهشت

لذیذترین چیز در بهشت حب الله است که این شخص که مالک یوم الدین است واقعاً مرا دوست دارد، نه برای خودش بلکه برای خودم دوستم دارد که این قشنگ‌ترین عشق است که شخصی نیاز به انسان نداشته باشد و مرا دوست داشته باشد. انسان باید حواسش باشد که الله غنی مطلق مرا دوست دارد، حالا الله که رب العالمین است مرا دعوت کرده که با شخص خودش رفیق شوم و رفت و آمد خصوصی داشته باشیم؛ اما بعضی‌ها این رفاقت را رد می‌کنند! این را اگر در دنیا از نظر عملی بفهمید خیلی خوب است.

نعمت دیدن بلا

برای انسان زشت است که به خاطر دنیا غصه بخورد چون دنیا برای انسان خلق شده نه اینکه انسان برای دنیا غصه بخورد! تلویزیون آدم‌ها را حقیر و پست نشان می‌دهد و در این تبلیغات‌ها نشان می‌دهد که همه افسرده نشسته‌اند و یک عروسک، پفکی می‌آورد و همه حالشان خوب می‌شود.

دنیا برای مؤمن دار بلا است و مؤمن خدا را با بلا و سختی آن می‌خواهد و دوست دارد؛ بلای همسر و بچه‌اش را به خاطر خدا تحمل می‌کنید و برای او چنین بلایی لذت بخش است و حاضر است بهای عشق را اینگونه بپردازد.

فحشی که به خاطر خدا به انسان می‌دهند لذت بخش است! یا فحشی که به خاطر چادر و ریش می‌دهند این فحش نعمت است و چنین افرادی فحش جمع می‌کند و به خدا عرضه می‌کند و نعمت می‌گیرند؛ مهم این است که خدا راضی باشد و خدا از شما شاد شود.

غذا خوردن خیلی از اولیا خدا را دیده‌ام که اگر سیر هم بودید این غذا خوردن را می‌دیدید اشتهای آدم باز می‌شد، مثلاً این چای را با طعم خدا می‌خورد و خدا را در خوردن می‌دید! حتی بچه‌اش را می‌خواهد ببوسد دارد خدا را می‌بوسد، یک سیب می‌خواهد بخورد اینقدر خوب می‌خورد که با رنگ خدا می‌خورد، اینگونه است بلا را هم لذت بخش می‌بیند. حتی وقتی گل و عطری را بو می‌کنند به یاد خدا می‌افتند و در روایات هم آمده اینها وقتی این گل را می‌بویند یاد آن کسی که این گل را آفریده می‌افتند و آن ضمیر پاکشان خود به خود پیش گل آفرین می‌رود.

مستحبات را با عشق و حال بخوانید

مستحبات را با عجله انجام ندهید و همتان این نباشد که مثلاً تمام نماز شب یا یک جزء قرآن را تمام کنید! مهم مزه و طعم آن است که بچشید؛ اگر حس خواندن تمام نماز شب را ندارید آن چه حسش را دارید بخوانید. تخم مرغ را با پوست که نمی‌خورید دعا را هم باید بخورید، دعا خوردنی است نه اینکه سریع تند تند بخوانید که تمام شود!

اصلاً اصرار بر خواندن دعای بی‌حس نداشته باشید، همان چند دقیقه که حس معنوی دارید چند صفحه با فهم و درک و لذت کافی بخوانید، مهم آن جذابیت است که باید بیفتد؛ این را تمرین کنید.

در رسیدن به نعمت ذوق زده نشوید؛ بلکه صاحب نعمت را ببیند

وقتی چشمتان به نعمت می‌خورد صاحب نعمت را فراموش نکنید و نعمت را با دیدن صاحب نعمت بخورید و شکر کنید. پول دستتان می‌آید یا هر چیز دیگری سریع ذوق‌زده نشوید؛ بلکه متوجه صاحب نعمت باشد و از صاحب نعمت غافل نشوید.

بهشت آفرین شیرین‌تر از خود بهشت است، پس بی‌ادبی نکنید و نعمت را با طعم خدا بخورید حتی لباس که می‌پوشید حواستان باشد این لباس را خدا داده و خدا دارد آن را تنتان می‌پوشد. این‌گونه تفکر کردن باعث نورانیت دل می‌شود.

به کوشش: امیرمحسن سلطان احمدی مروج