وضعیت تعلق روح به بدن در زمان خواب و بیداری

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دست‌نوشته‌های امیرمحسن سلطان‌احمدی – امسا: آیت‌الله سید رحیم توکل از اساتید برجسته اخلاق حوزه علمیه قم شنبه ۳۰ مهرماه ۱۴۰۱ شمسی در جلسه این هفته برنامه  یاد خدا که آخرین جلسه حجاب‌های ظلمانی و راه بیرون رفتن آن بود در ادامه جلسه قبل نکاتی را درباره تعلق شدید روح در زمان بیداری و کم شدن آن در زمان خواب بیان نمودند.

اینک در ادامه گزیده یادداشت‌هایم از بیانات ایشان در این جلسه را  تقدیم شما معارف جویان عزیز نموده  تا از این طریق شما نیز بهره‌مند از این جلسه شوید.

تعلق شدید روح به بدن در زمان بیداری

الان که در حال بیداری هستیم و زمان بیداری انسان در اصطلاح زمان تعلق شدید روح به این بدن تعبیر می‌شود. مراد از این حالت تعلق شدید این است که تمام دستگاه‌های بدن چه ظاهر و چه باطن همه فعال هستند، چشم ما می‌بیند، زبان ما تکلم دارد، گوش ما می‌شنود و… یا اینکه در درون قلب، کبد و کلیه و اعضای درونی همه فعال هستند.

اما در زمان خواب چشم و گوش چرا نمی‌شنود؟! الان زمان بیداری همه اعضا فعلا هستند ولی زمان خواب چرا چشم نمی‌بیند و شامه کار نمی‌کند و گوش نمی‌شنود و دست و پا و بدن حرکت ارادی ندارد؟ چون در زمان خواب توجه روح به این بدن کم شده است.

وقتی انسان به خواب می‌رود، اعضای ظاهری بدن همه از کار می‌افتد. زمان توجه روح به این بدن یا زمان تعلق شدید این روح به این بدن را به تعبیر صد در صد می‌آوریم و روح در بیداری تمام توجه‌اش به بدن است ولی در زمان خواب توجه کم شده است مثلا شصت درصد به بدن توجه دارد، اما زمان مرگ توجه روح به بدن به صفر می‌رسد و مرگ می‌رسد و طرف از دار دنیا می‌رود.

یک سوال بسیار مهم که کلید بحث ما است این است که این چهل درصدی که در زمان خواب روح از این بدن توجه را کم کرد با این چهل درصد چکار می‌شود کرد؟ آیا در روح ذخیره می‌شود یا برای بیداری یا نه این را جایی مصرف می‌کند؟

کم شدن تعلق روح در عالم خواب

همه در عالم خواب با یک قالب مثالی سیر می‌کنیم و این طرف و آن طرف می‌رویم، ده سال بعد را می‌بینیم یا قبل را می‌بینیم یا امکانی می‌رویم که برای اولین بار است، این چهل درصد که روح از بدن مادی توجه را کم کرد به قالب مثال می‌برد.

ما در بیداری با یک قالب بدن مادی با توجه و تعلق صد در صدی روح سر کار داریم و در عالم خواب با دو قالب هستیم یکی بدن مادی و دیگری قالب مثالی که قالب مادی با توجه ۶۰ درصدی روح و قالب مثالی با توجه ۴۰ درصد روح است.

سیر در عالم خواب بدون اختیار

نکته مهم این است این توجه که از بدن کم شد و در بدن قالب وارد شد، آیا به اختیار ما بود که از این کم کردیم و به آن وصل کردیم، یا به اختیار ما نبود؟ قطعا بدون اختیار بوده پس مقامی هم برای ما این سیر عالم خواب ندارد!

ما در رختخواب می‌رویم و مقدمات خواب را فراهم می‌کنیم و از نشئه بیداری به نشئه خواب ما را می‌برند نه اینکه خود ما برویم و به اختیار ما نیست. چون این به اختیار نبود گام‌های بعدی هم به اختیار نیست که ما در عالم خواب به کجا برویم و کجا دور بزنیم و کی بیدار شویم، اینها دست ما نیست چون گام اول دست ما نبود و مراحل بعدی هم دست ما نیست و در کل مقامی هم برای ما ندارد.

پس اگر من به قالب مثال رفتم دست من نبود و در قالب مثال سیر عالم می‌کنم، باز هم دست من نبود و به این نمی‌گویند احسنت که تعلقات را کم کردید و سیر می‌کنید، چون با اختیار خود نبود است.

کم کردن تعلقات و داشتن همت قوی با توسل به حضرت زهرا (س)

اما اگر گام اول را به دست بگیرید و از این بدن بتوانید تعلق را کم کنید آن مقدار از این کم کردن را خودتان به قالب مثال ببرید حالا با دو تا قالب کار داریم یکی قالب بدن مادی در رختخواب و دوم قالب مثالی که اگر حالا بخواهید سیر کنید دیگر دست خودتان است. چون گام اول دست خودتان بوده است به شما مقام معنوی هم می‌دهند.

پس درست شوید و جدا از گناه دوری کنید که راه بسیار روشن است که یک همت می‌خواهد و این همت والا را از حضرت زهرا (س) بگیرید که حتما کمکتان می‌کند.

پدیدآورنده:

به کوشش: امیرمحسن سلطان احمدی

www.soltanahmadi.ir