دو گنج معنوی / لزوم مراقبت از چشم

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دست‌نوشته‌های معارفی امیرمحسن سلطان احمدی:جلسه هفتگی درس اخلاق آیت الله محمدعلی جاودان عصر پنج شنبه ۱۲ خردادماه ۱۴۰۱ شمسی در مسجد امام خمینی بازار تهران برگزار شد که توفیق بهره از محضرشان را در این جلسه داشتم.

ایشان در این جلسه دو گنج معنوی را معرفی نمودند و در ادامه به اهمیت توجه به تشهد در نماز نکاتی بیان کردند و سپس به لزوم مراقبت از چشم تذکراتی دادند.

در ادامه یادداشت‌هایم از سخنان ایشان در این جلسه را تقدیم شما معارف جویان عزیز نموده تا از این طریق شما نیز بهره‌مند از این جلسه شوید.

دو گنج معنوی

کس که دنبال گنج معنوی است دو گنج معنوی بعد از نماز عصر وجود دارد، یکی اینکه بعد از نماز عصر ده بار سوره قدر را بخوانید که اگر کسی این کار را انجام دهد، اعمال آن روزش برترین اعمال خلایق می‌شود، و یک دفعه قیمت نماز شما در بورس عالم آخرت بالا می‌رود.

گنج دوم هم اینکه روزی صد بار «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ» بگویید که اگر انجام دادید اعمال شما در آن روز برترین اعمال خلایق می‌شود، مگر اینکه کسی بیشتر از شما بگوید. اگر کسی فکر فردای زندگی خودش است، اینها را انجام دهد.

قبولی بخشی از نماز با تشهد همراه با توجه و تفکر

یک چیز دیگر هم که یک گنج معنوی است، این است که در تشهد تفکر کنید که چه میگویید. در تشهد می‌گویید: «اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ» این شهادت را با توجه بگویید. اله یعنی «لا مؤثر فی الوجود الا الله» است به این معنا که هیچ علت فاعلی حقیقی به جز خداوند نیست. مثلا الان دست من این چیز را تکان داد، این دست من نبود، خدا تکان داد، بنابراین در عالم وجود هیچ موثری تاثیرگذاری جز الله نیست.

پس وقتی در نماز تشهد می‌خوانید با توجه بخوانید که تشهد شما قیمتی می‌شود. بعد می‌گویید: «اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ» شهادت می‌دهم ایشان بنده و رسول شما است و بعد صلوات می‌فرستید که صلوات هم یعنی طلب رحمت برای ایشان و اهل بیت ایشان دارید که اگر این را با توجه در تشهد بگویید بخشی از نماز شما قبول می‌شود.

توجه نماز را مقبول می‌کند اگر همه نماز را توجه داشته باشید که خوش به حالتان کل نماز قبول است، حالا اگر نصف یا ثلاث هم توجه داشتید باز همانقدر قبول است.

لزوم مراقبت از چشم / هر دیدنی در ذهن ثبت می‌شود

نکته دیگر که بارها تذکر داده شد اینکه چشم خود را مراقبت کنید. چون این چشم برای انسان خاطره بار می‌آورد و چشم می‌بیند و دل گرفتار می‌شود. فقط همین که یکبار ببینید این دیدنی در بایگانی ذهنی شما ثبت می‌شود و در لحظه‌های آخر عمر همه زندگی برای شما نمایش داده می‌شود.

من در صورت شما نگاه کردم و عکس شما در ذهن من ضبط شد و ماندگار تا ابد می‌ماند، مگر اینکه سیلی بیاید و همه خاطرات را ببرد که برای هر کس اتفاق نمی‌افتد و برای نوادر اتفاق می‌افتد.

اگر چشم را مراقبت کنید در نماز حضور قلب خواهید داشت. مراقبت یعنی هیچ جایی را بی‌خودی نگاه نکنید و هر جا را نگاه می‌کنید طبق دستور و قانون شرع باشد. مثلا پیامبر (ص) به عنوان سخنران وقتی با مردم صحبت می‌کرد نگاهش را تقسیم می‌کرد و بین همه مستمع یکسان به همه نگاه می‌کرد، این یک دستور برای سخنور است. حالا اگر شما هر نگاهی که می‌کنید طبق دستور شرع باشد و دلخواهی نباشد می‌توانید در نماز حضور قلب کسب کنید و به نماز مقبول برسید.

دنبال مزه غذا هم نباشید

غذای خوشمزه باشد بیشتر می‌خورید! پس اختیار دست خودتان نیست و مزه غذا در شما حکومت می‌کند، اما متقی اینگونه نیست. طلبه‌ای نزد ملا حسینقلی همدانی داشت آب دوغ می‌خورد و به ایشان گفت این مزه‌ای ندارد و ایشان گفت مگر تو برای مزه غذا می‌خوری؟!

حاج آقا حق‌شناس با مجموعه‌ای از دوستان مشهد مشرف شده بودند و غذای ایشان به دستور دکتر ماهی آب پز و بی‌نمک بود که بسیار غیر خوراکی است و مزه ندارد و ایشان با میل و رغبت داشت می‌خورد و گفت خوشمزه است و یکی از دوستان گوشه‌ای از ماهی را برداشت بخورد و گفت حالم بهم خورد! اما برای ایشان فرقی نداشت ولی ما برای مزه غذا را میخوریم.

پدیدآورنده:

به کوشش: امیرمحسن سلطان احمدی

www.soltanahmadi.ir