دعای مورد توصیه امام خمینی(ره) به منتظران ظهور

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دست نوشته‌های معارفی امیرمحسن سلطان‌ احمدی: از دعاهای توصیه شده به منتظران ظهور در دوران غیبت امام زمان(عج) دعای عهد است که این دعا دعایی است که از امام صادق(علیه السلام) روایت شده و مشتمل بر تجدید بیعت با امام زمان(عج) است. این دعا از دعاهایی است که تأکید زیادی بر خواندن آن در دوران غیبت امام زمان(عج) خصوصا یک اربعین بعد از نماز صبح شده است.

تقید امام راحل به خواندن دعای عهد

امام راحل نیز تقیّد خاصی به خواندن دعای عهد به مدت چهل روز، حتی در ایام بیماری داشتند.‌‎ تا جایی که ‌‏وقتی پس از رحلت، اثاثیه ایشان، از جمله مفاتیح شان را به بیت منتقل می کردند، متوجه‌‎ ‌‏شدند که در گوشۀ صفحه، تاریخ ۸ شوال را به عنوان دعا مرقوم فرموده اند.

توصیه مهم امام راحل به عروس خود

همچنین عروس امام، خانم دکتر فاطمه طباطبایی نقل نموده اند که از اموری که امام راحل در روزهای آخر توصیه نمودند خواندن دعای عهد بود که به من فرمودند: صبحها سعی کن دعای عهد را بخوانی، چون در سرنوشت دخالت دارد.

توصیه امام صادق(علیه السلام) به خواندن دعای عهد

این توصیه امام راحل مستند به روایتی از امام صادق(علیه السلام ) است که حضرت درباره آثار و زمان خواندن این دعا فرمودند: هرکس چهل صبحگاه این دعا را بخواند از یاوران حضرت قائم(عج) خواهد بود و اگر هم بمیرد خداوند او را از قبرش برای این امر خارج کرده و به ازای هر کلمه از این دعا هزار حسنه به او عطا کرده و هزار گناه را از او می‌آمرزد و آن دعا، این عهد است.

متن روایت:

«الْکِتَابُ الْعَتِیقُ، قَالَ أَخْبَرَنِی السَّیِّدُ الْأَجَلُّ عَبْدُ الْحَمِیدِ بْنُ فَخَّارِ بْنِ مَعَدٍّ الْعَلَوِیُّ الْحُسَیْنِیُّ الْحَائِرِیُّ فِی سَنَةِ سِتٍّ وَ سَبْعِینَ وَ سِتِّمِائَةٍ قَالَ أَخْبَرَنِی وَالِدِی عَنْ تَاجِ الدِّینِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الدَّرْبِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْبَحْرَانِیِّ الشَّیْبَانِیِّ عَنْ أَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ یَحْیَی بْنِ کَثِیرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْقُرَشِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنِ الرَّبِیعِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُسْلِیِّ قَالَ قَرَأْتُ عَلَی عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سَلْمَی قَالَ سَمِعْتُ سَیِّدَنَا الْإِمَامَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ الصَّادِقَ ع یَقُولُ:

مَنْ دَعَا إِلَی اللَّهِ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً بِهَذَا الْعَهْدِ کَانَ مِنْ أَنْصَارِ قَائِمِنَا ع وَ إِنْ مَاتَ أَخْرَجَهُ اللَّهُ إِلَیْهِ مِنْ قَبْرِهِ وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ بِکُلِّ کَلِمَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ وَ هُوَ هَذَا الْعَهْد…».

«صاحب کتاب گفت: سید بزرگوار، عبدالحمید بن فخار در سال ۶۷۶ گفت: پدرم مرا از قول تاج‌الدین حسن بن علی‌الدربی و او از محمد بن عبدالله بحرانی و او از ابی‌محمد حسن بن علی و او از علی بن اسماعیل و او از یحیی بن کثیر و او از محمد بن علی قرشی و او از احمد بن سعید و او از علی بن حکم و او از ربیع بن محمد مُسلی نقل کرده‌اند که ربیع گفت: من بر عبدالله بن سَلمی قرائت کردم که شنیدم از امام صادق ـ علیه‌السلام ـ که فرمود:

هرکس این دعا را در چهل صبح بخواند، از اصحاب قائم ماست و اگر هم بمیرد خداوند او را از قبرش برای این امر خارج کرده و به ازای هر کلمه از این دعا هزار حسنه به او عطا کرده و هزار گناه را از او می‌آمرزد و آن دعا، این عهد است…». (مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۳، ص۲۸۴).

پدیدآورنده:

به کوشش: امیرمحسن سلطان احمدی مروج

www.soltanahmadi.ir

منابع:
پرتال امام خمینی(ره)
برگرفته از کتاب برداشت هایی از سیره امام خمینی، جلد اول.
ویکی پرسش
مفاتیح الجنان
بحارالانوار