چرا برخی با آمدن به جمکران حاجت روا نمی‌شوند؟!

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دست‌نوشته‌های معارفی امیرمحسن سلطان احمدی: در سه‌شنبه‌های جمکرانی این هفته بعد از توفیق حضور در مسجد مقدس جمکران در شامگاه سه‎‌شنبه دهم اسفندماه ۱۴۰۰ از محضر آیت‌الله سید رحیم توکل استفاده کردم که سخنران این هفتهٔ مسجد مقدس جمکران بود.

آیت‌الله توکل در این مراسم که در شب عید مبعث برگزار شد، مطالبی درباره فرق بین عنایت خاص و عام، رحمت خاص و عام و رزق خاص و عام سخن گفتند که در پست قبلی از نظرتان گذشت، اما ایشان در بخش دوم سخنان خود نکاتی درباره مستجاب نشدن دعا با وجود آمدن به جمکران پرداختند که در ادامه گزیده یادداشت‌هایم تقدیم شما معارف جویان عزیز می‌گردد.

چرا با آمدن به جمکران دست‌خالی برمی‌گردید؟!

چرا یک عده مسجد مقدس جمکران می‌آیند، ولی دست‌خالی برمی‌گردند؟! در صورتی که نیازمند بوده و از راه دور و شهری دیگر آمده است، اما چرا اینجا دست‌خالی برمی‌گردد؟! شاعر گفته است: «به طواف کعبه رفتم به حرم رهم ندادند…که برون در چه کردی؟ که درون خانه آیی؟»

آنجا که چشم به گناه بود، نگاه کردید! دست به گناه فراهم بود به سمت گناه بلند کردید! زبان به گناه بازگردید! پا به‌طرف گناه حرکت کرد! اما وقتی به‌کارتان گره افتاده است به جمکران آمدید و حالا یاد مهدی (علیه‌السلام) مظلوم افتاده‌اید؟!

اگر می‌خواهید دعایتان مستجاب شود، باید درست شوید، وگرنه عمر سعد و شمر هم نماز می‌خواند! پس درست شوید، به مردم خیانت نکنید، گره در کار مردم نیندازید و مشکل مردم را در حد خود حل کنید.

خود را کم ببینید تا رشد کنید!

و نکته دیگر اینکه خود را کم ببینید تا بالا بیایید و رشد کنید. چند چیز از محرمات احرام است که یکی اینکه در آینه نگاه نکنید! چون یک عمر به خود نگاه کردید حالا چند روزی به خود نگاه نکنید و از خود کنده شوید و خود را نبینید.

دارید به آثار مرگ نزدیک می‌شوید، چشم ضعیف شده و انواع بیماری‌ها سراغ شما آمده است و همه مقدمات مرگ فرارسیده اما چرا بیدار نمی‌شوید؟! چرا آماده نمی‌شوید؟!

بگویید ای امام زمان (علیه‌السلام) از راه دور به خانه تو آمدم، شما ببینید مشکل من کجاست؟ از امام زمان (علیه‌السلام) کمک بخواهید که کجای کار من گیر است که گره بر زندگی من افتاده است، این گره باز نشده باز گره دیگر می‌افتد، امام زمان (علیه‌السلام) تو را به جان مادرت دست مرا بگیر، آقا را به جان مادرش قسم بدهید تا گشایش شود.

باید از جمکران با دست‌پر برگردید

وقتی جمکران آمدید باید با دست‌پر برگردید، البته در خانه کریم بیایید حتماً عنایتی بلاشک دارند و دست‌خالی برنمی‌گردید اما عنایتی بخواهید که وقتی برمی‌گردید آدم قبلی نباشید، اگر واقعاً تصمیم به تغییر پیدا کردید و توانستید در خود تحول ایجاد کنید بدانید از حالا همه گره‌ها و درهای بسته باز و عنایت‌ها هم نازل می‌شود، آن‌ها می‌خواهند عنایت کنند اما ما دنبالش نیستیم!

دست امام زمان (علیه‌السلام) باز است اما ما داریم از آغوشش فرار می‌کنیم! پس درست شوید بدانید که به شما توفیق دادند که جمکران بیایید، اگر خدایی نکرده بیمار بودید و مشکل داشتید اینجا نبودید، پس عنایت کردند اینجا آمدید و نماز امام زمان (علیه‌السلام) را خواندید.

پس عنایت پشت عنایت به شما شده است، حالا جواب این عنایت‌ها چیست؟! بگویید امام زمان (علیه‌السلام) یک جان داریم و فدایتان می‌کنیم، بگویید دیگر گناه نمی‌کنیم تا دلتان به درد نیاید، دیگر خطا نمی‌کنم و ما هم مراعات می‌کنیم، پس اگر این کار را کردید حالا می‌بینید امام زمان (علیه‌السلام) چقدر به ما بیچاره‌ها عنایت دارند.

پدیدآورنده:

به کوشش: امیرمحسن سلطان احمدی

www.soltanahmadi.ir