حیوانات موجوداتی دارای فهم و شعور

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دست‌نوشته‌های معارفی امیرمحسن سلطان‌احمدی: جلسه سخنرانی هفتگی سخنرانی استاد شیخ محمد شجاعی عصر پنج‌شنبه ۲۱ بهمن‌ماه ۱۴۰۰ در حسینیه قرائت قرآن شهرری با برگزار شد، که توفیق بهره از محضر ایشان را در این جلسه داشتم.

استاد در سخنرانی جلسه اول در ادامه مبحث بهشت، نکاتی را درباره موضوع حیوانات در بهشت بیان نمودند که در ادامه گزیده یادداشت‌هایم از سخنان ایشان را در ادامه می‌آید.

*حیوانات صاحب فرهنگ و معنویت و اخلاق

حیوانات موجودات بسیار شریف و دوست داشتنی و مهمی هستند و همانطور که قرآن کریم درباره حیوانات به ما اطلاعات می‌دهد حیوانات از خُلقیات و معنویت و فرهنگ متعالی برخوردار هستند.

اگر جامعه کنونی ما به اندازه حیوانات از خلقیات و معنویات و فرهنگ آنها استفاده می‌کردند، وضعیت جامعه جهانی بسیار بهتر از وضعیت کنونی بود.

اولا قرآن کریم حیوانات را صاحب فرهنگ و معنویت و اخلاق مهمی می‌داند، در آیه ۳۶ سوره انعام می‌فرماید: «وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا طَائِرٍ یَطِیرُ بِجَنَاحَیْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُکُمْ ۚ؛ و هر جنبنده‌ای در زمین و هر پرنده‌ای در هوا که به دو بال پرواز می‌کند همگی طایفه‌هایی مانند شما (نوع بشر) هستند.»، هیچ کدام از موجوداتی که شما می‌بینید حتی یک پرنده که با دو بالش پرواز می‌کند، همه مثل شما آنها هم یک امت هستند و زندگی اجتماعی و فرهنگی دارند.

در زندگی خیلی از حیوانات این تقسیم بندی شغلی و خدماتی وجود دارد و زنگی آنها هم نظم و قوانینی دارد.

*حضور حیوانات در لشکر حضرت سلیمان(ع)

در داستان حضرت سلیمان(س) چند صحنه از حضور هوشمندانه و عاقلانه از زندگی هدهد و دیگر حیوانات را می‌بینید که حضرت سیلمان(ع) در بازدیدی که از لشکر می‌بینند، می‌فرمایند: چرا من هدهد را نمی‌بینم؟! باید حتما برای غیبتش در لشکر دلیل بیاورد.

در مقابل کسانی که می‌گویند حیوانات یک موجودات نفهم هستند که یک زندگی غریزی دارند، اما اینجا حضرت سلیمان(ع) برای غیبت هدهد از او دلیل می‌خواهد و حتی می‌فرماید اگر دلیل قانع کننده‌ای نداشته باشد، تنبیه می‌شود.

بسیاری از حیوانات صلاة و تسبیح دارند، ولی بسیاری از انسان‌ها ندارند و حتی بسیاری از انسان‌ها که صلاة و تسبیح دارند از حیوانات کمتر تسبیح دارند. اینکه پیامبر(ص) می‌فرماید امت من برخی در روز قیامت به صورت ده حیوان محشور می‌شوند، به همین دلیل است!

*لزوم بالاتر بودن همت و انگیزه انسان از حیوانات

مقام انسان این است که باطن انسانی داشته باشد. هنر ما بهشت رفتن نیست و اصلا برای بهشت رفتن آفریده نشدیم و انسان مقامش بالاتر از بهشت است، حتی حیوانات هم داخل بهشت می‌روند پس ما برای چه آفریده شده ایم؟

بی خود دلتان را به این نماز خواندن خوش نکنید! انسان باید انگیزه‌ها، آرزوها، آرمان‌ها و همتش بالاتر از حیوان باشد؛ کسی که غم و شادی‌اش با مسائل زناشویی و مال و درس و دنیا است قطعا انسان نمی‌تواند باشد!

اگر ما در غیاب دنیا توانستیم انسان شاد و آرامی باشیم، به این شخص انسان می‌گویند. نه اینکه تا یک گوشه از دنیای انسان کم می‌شود او سریع بی‌هویت و افسرده می‌شود و پوچی سرش می‌ریزد و احساس می‌کند تمام دنیا تاریک شده و زندگی دنیا دیگر معنا ندارد! این حیات انسانی نیست، اصلا چنین فردی حیات انسانی ندارد.

*حیوانات دارای فهم و شعور

اینطور نیست چشمتان به یک حیوان می‌افتد، فکر کنید که چیزی نمی‌فهمد! حیوانات بسیار شریف هستند. برای همین است که اگر گربه‌ای در خانه شما آمد و این حیوان گرسنه ماند و بمیرد، آن صاحب خانه که به این گربه چیزی نداده جهنمی می‌شود! مثل اینکه به یک انسان غذا نداده باشید.

حیوان هم شعور و شخصیت دارد، ما باید نگاهمان را به موجودات اطراف حتی به اشیا تغییر بدهیم، اگر ما این فهم از زندگی جمادات، حیوانات و گیاهان را نشناسیم نمی‌توانیم خود را از این سطح بالا بکشیم.

بالاخره تاریخ بشر در دوران تاریک خودش است و ما فقط در مقاطعی از تاریخ که انبیا در قدرت بودند یک سری انسان تربیت شدند و الا در جامعه انسانی اکنون مردم به حیات حیوانی اکتفا کردند و راضی شدند، چون قیمت‌ها را پایین دیدند و خود را کوچک شمردند برای همین نتوانستند رشد انسانی داشته باشند.

سطح زندگی حیوانات فوق العاده بالا است، ما فقط از نجس بودن سگ مطلع هستیم در صورتی که در روایات آمده حضرت یک لقمه خودش می‌خورد و یک لقمه به سگ می‌دادند.

*حیوانات دوستان خوبی برای ما

ارتباط ما با حیوانات خیلی ضعیف است، در صورتی که آنها دوستان خوبی برای ما هستند و یک باب ارتباط ما را با خدا آنها برقرار می‌کنند! نحوه ارتباط ما با حیوانات در ساخته شدن شخصیت ما خیلی موثر است. حالا این ارتباطات، می‌تواند ارتباطات معنوی، روحی و عاطفی و دیگر اقسام آن باشد.

چون نگاه به حیوانات و خودمان ضعیف است باعث شده نتوانیم از این موجودات شریف استفاده کنیم و ارتباط داشته باشیم.

*برای قربانی حیوانات چاق و چالاک انتخاب کنید

در روایات آمده که قربانی‌های خودتان را چاق و چالاک انتخاب کنید. مثلا می‌خواهید عقیقه بدهید قربانی چاق و چالاک انتخاب کنید. چون آنها مرکب‌های شما برای گذراندن شما از صراط هستند، نه اینکه سوارش شوید بلکه آن عمل قیمتی است و به شما از عبور صراط کمک می‌کند.

کلا هر کار برای خدا را چاق و چله انتخاب کنید و بهترین‌ها را برای خدا انتخاب کنید نه اینکه چیزهای پست و ارزان را انتخاب کنید!

وقتی برای خدا می‌خواهید دست به جیب شوید و به تبع آن برای بندگان خدا که هر چه به بندگان خدا هم بدهید به خدا می‌رسد پس هر وقت خواستید برای خدا و ظهورات خدا دست به جیب شوید، خوب و کریمانه دست به جیب شوید نه با خساست و بخل! وقتی کریمانه دست به جیب برای خدا شدید آن وقت به خدا شبیه و نزدیک‌تر می‌شوید.

برخی شب عید برای لذت سفره عید خود یک ماهی را در تنگ اسیر و زندان می‌کنند! چرا برای زندگی خود حیوانات را به اسارت می‌گیرید؟

گوسفند از حیوانات بهشتی است، یک موقع نشود طوری زندگی کنیم که گوسفندها بهشت بروند و ما نرویم!

*رفاقت ابدی با حیوانات

انسان می‌تواند با حیواناتی دوست و رفیق شود که این رفاقت هیچ وقت تمام نشود و سر از حیات ابدی و آخرت این رابطه در بیاورد. و جالب است خدا به این رفاقت و دوستی حرمت می‌گذارد و کسی که بهشتی است حیواناتی که به آنها علاقه داشته آنها را هم به او ملحق می‌کند.

خیلی‌ها مسلمان هستند اما هیچ رابطی با شخص رسول الله(ص) که پیغمبر مسلمانان است ندارند که این سبک زندگی نبوی در برخورد با حیوانات است، حتی اگر غیر مسلمانان پیغمبر(ص) را می‌شناختند حتما عاشق پیغمبر(ص) می‌شدند.

خدا می‌گوید از یکدیگر به سمت من سبقت بگیرید و بیایید اما ما نشسته‌ایم و حرکت هم نمی‌کنیم! ما بد زندگی می‌کنیم و با چیزهایی که باید انس بگیریم، انس نمی‌گیریم و دائم در غصه و غم هستیم.

پدیدآورنده:

به کوشش: امیرمحسن سلطان احمدی

www.soltanahmadi.ir