[box type=”shadow” ]شیخ طوسی می‌گوید: دو ساعت پس از وقت فضیلت نماز عصر در هر روز، مخصوص امام جواد (ع) است، و توسل به آن‌حضرت در آن ساعت و خواندن این دعا، بسیار شایسته می‌باشد.[/box]

توسل

بسم رب المهدی عج

دست نوشته های معارفی امیرمحسن سلطان احمدی (سلطان احمدی دات آی آر): برخی از ساعت ها، زمان ها و مکان ها ارزش خاصی در اجابت دعای انسان دارد، چنانچه حتی انجام برخی اعمال عبادی در برخی از مکان ها ثواب بیشتری نیز دارد. مرسوم است که بهترین راه توسل و گرفتن حاجات توسل به اهل بیت(ع) است، که به واسطه آن بزرگواران انسان می تواند درخواست حاجتش را به خداوند متعال بگوید و چنانچه مصلحت و خیر انسان بود، خداوند نیز آن را برآورده می نماید.

در بین ۱۴ معصوم که همه این ۱۴ انوار مقدس از یک نور هستند، مشهور است که مردم در گرفتاری های مالی و دیگر مشکلات امور دنیوی به امام جواد (ع) متوسل می شوند و با توسل به امام جواد (ع) حاجات خود را به خداوند متعال عرضه می دارند. اما در روز یک ساعت زمانی مخصوص امام جواد (ع) نقل شده است که چنانچه در این ساعت انسان به این امام بزرگوار متوسل شود و دعایش با شرایط خاص باشد قطعا به اجابت نزدیک تر است.

بهترین ساعت توسل به امام جواد (ع)

از این رو شیخ طوسی می‌گوید: دو ساعت پس از وقت فضیلت نماز عصر در هر روز، مخصوص امام جواد(ع) است، و توسل به آن‌حضرت در آن ساعت و خواندن دعا، بسیار شایسته می‌باشد.

دعای مخصوص امام جواد (ع) در این ساعت

از جمله دعاهاى خواندنى در آن ساعت، دعایى است که در ذیل می‌آید:

«یا مَنْ دَعاهُ الْمُضْطَرُّونَ فَأَجابَهُمْ، وَ الْتَجَأَ إِلَیْهِ الْخائِفونَ فَآمَنَهُمْ، وَ عَبَدَهُ الطَّائِعونَ فَشَکَرَهُمْ، وَ شَکَرَهُ الْمُؤْمِنونَ فَحَباهُمْ، وَ أَطاعُوهُ فَعَصَمَهُمْ، وَ سَأَلُوهُ فَأَعْطاهُمْ، وَ نَسُوا نِعْمَتَهُ فَلَمْ یُخْلِ شُکْرَهُ مِنْ قُلُوبِهِمْ، وَ امْتَنَّ عَلَیْهِمْ فَلَمْ یَجْعَلِ اسْمَهُ مَنْسِیّاً عِنْدَهُمْ. أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ (عَلَیْهِمَا السَّلَامُ) حُجَّتِکَ الْبالِغَهِ، وَ نِعْمَتِکَ السَّابِغَهِ، وَ مَحَجَّتِکَ الْوَاضِحَهِ، وَ أُقَدِّمُهُ بَیْنَ یَدَیْ حَوائِجِی أَنْ تُصَلِّیَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا»؛ (به جای عبارت کَذَا وَ کَذَا حاجات خود را بخواهد).

منبع: (طوسى، محمد بن الحسن،‏ مصباح المتهجد، مصحح: اعلمی، حسین، ص ۳۶۱ – ۳۶۲، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ق. البته در مصباح کفعمی عباراتی به این دعا اضافه شده است. ر. ک: کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح (جنه الأمان الواقیه و جنه الإیمان الباقیه)، ص ۱۴۳، قم، دار الرضی (زاهدی)، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق).

ترجمه: «اى که ناچاران او را خوانند و او پاسخشان دهد، و افراد هراسان به او پناه بردند و او ایمنشان گرداند، و فرمانبرداران او را عبادت کرده و او سپاسشان گوید، و مؤمنان او را سپاس گزاردند و او به ایشان هدیه دهد، و از او اطاعت کنند و او نگاهشان دارد، و از او بخواهند و او ببخشد، و نعمتش را فراموش کنند و او سپاسش را از دلشان بیرون نکند، و بر آنان منّت نهاد و یاد نامش را نزد آنان فراموش نساخت. از تو می‌خواهم به حق محمد بن على (امام جواد) حجّت رسایت، و نعمت کاملت، و راه روشنت، و او را پیش می‌اندازم پیشاپیشِ خواسته‌هایم این‌که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى و با من چنین و چنان کنى».

دعای دیگری برای این ساعت نقل شده از مرحوم کفعمی

همچنین مرحوم ابراهیم بن علی عاملی کَفعَمی، از عالمان شیعه در قرن نهم هجری ، نیز دعای دیگری برای این ساعت برای توسل به امام جواد(ع) نقل کرده است:

«اللَّهُمَّ یَا خَالِقَ الْأَنْوَارِ، وَ مُقَدَّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ، وَ یَعْلَمُ ما تَحْمِلُ کُلُّ أُنْثى،‏ وَ ما تَغِیضُ الْأَرْحامُ وَ ما تَزْدادُ، وَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ، إِذَا تَفَاقَمَ أَمْرٌ طُرِحَ عَلَیْکَ، وَ إِذَا غُلِّقَتِ الْأَبْوَابُ قُرِعَ بَابُ فَضْلِکَ، وَ إِذَا ضَاقَتِ الْحَاجَاتُ فُزِعَ إِلَى سَعَهِ طَوْلِکَ، وَ إِذَا انْقَطَعَ الْأَمَلُ مِنَ الْخَلْقِ اتُّصِلَ بِکَ، وَ إِذَا وَقَعَ الْیَأْسُ مِنَ النَّاسِ وَقَفَ الرَّجَاءُ عَلَیْکَ. أَسْأَلُکَ بِمُحَمَّدٍ النَّبِیِّ الْأَوِّابِ، الَّذِی أَنْزَلْتَ عَلَیْهِ الْکِتَابَ، وَ نَصَرْتَهُ عَلَى الْأَحْزَابِ، وَ هَدَیْتَنَا بِهِ إِلَى دَارِ الْمَآبِ، وَ بِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ الْکَرِیمِ النِّصَابِ، الْمُتَصَدَّقِ بِخَاتَمِهِ فِی الْمِحْرَابِ، وَ بِالْإِمَامِ الْفَاضِلِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ، الَّذِی سُئِلَ فَوَفَّقْتَهُ لِرَدِّ الْجَوَابِ، وَ امْتُحِنَ فَعَضَدْتَهُ بِالتَّوْفِیقِ وَ الصَّوَابِ، صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَطْهَار، وَ أَنْ تَجْعَلَ مُوَالاتَهُمْ لِی وَ مَحَبَّتَهُمْ عِصْمَهً مِنَ النَّارِ، وَ مَحَجَّهً إِلَى دَارِ الْقَرَارِ، فَقَدْ تَوَسَّلْتُ بِهِمْ إِلَیْکَ، وَ قَدَّمْتُهُمْ أَمَامِی وَ بَیْنَ یَدَیْ حَوَائِجِی، وَ تَعْصِمَنِی مِنَ التَّعَرُّضِ لِمَوَاقِفِ سَخَطِکَ، وَ تُوَفِّقَنِی [لِسَبِیلِ‏] لِسُلُوکِ مَحَبَّتِکَ وَ مَرْضَاتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین‏».

(منبع: المصباح الکفعمی (جنه الأمان الواقیه و جنه الإیمان الباقیه)، ص ۱۴۳ – ۱۴۴).

ترجمه: «خدایا! ای خالق نورها، و ای اندازه دهنده شب و روز، تو می‌دانی آنچه را که هر زنی در رحم دارد، و آنچه را که مدت حملش در رحم‌ها کم و زیاد می‌شود و هر چیز نزد تو به مقدار معیّنی است؛ چون کاری سخت گردد به نزد تو افکنده شود، و چون همه درها بسته شود درب فضل تو را زنند، و چون نیازها شدت گیرد به احسان وسیع‌تر پناه آورند، و چون امیدها از خلق ببرد به تو پیوندد، و چون نومیدی از مردم حاصل آید امیدها به تو بسته شود. از تو می‌خواهم به حق نبی اواب همو که کتاب را بر او فرستادی، و بر احزاب دشمن یاریش دادی، و ما را بدست او به خانه آخرت ره نمودی، و به امیر مؤمنان علی بن ابی‌طالب آن گرامی نژاد که در محراب عبادت انگشتر خویش را صدقه داد، و به امام بخشنده محمد بن علی(ع) همو که از وی پرسش شد و توفیقِ پاسخش دادی، و مورد آزمایش قرار گرفت و با توفیق و درستی نیرومندش ساختی -درود خدا بر او و خاندان پاکش باد – از تو می‌خواهم که دوستی مرا نسبت به ایشان موجب نگهداریم از آتش دوزخ و راهی به سوی خانه همیشگی قرار دهی که من به واسطه آنان دست توسل به سوی تو دراز نموده و آنان را پیشاپیش خود و حوائجم وا داشته‌ام، و این‌که مرا از افتادن در معرض خشمت نگهداری، و در جهت پویش راه محبت و رضایت توفیقم بخشی، ای مهربانترین مهربانان».

نکته پایانی اینکه، در زمانی که چهارشنبه ها توفیق خدمتگزاری در آستان مطهر امامزاده موسی مبرقع (ع) فرزند بلافصل امام جواد (ع) را داشتم، در این ساعت و در روز چهارشنبه که روز امام جواد (ع) است، جمعیت زیادی حتی برخی از بزرگان را می دیدم که به این مکان مقدس که مرقد مطهر پسر امام جواد (ع) است و در این روز چهارشنبه که متعلق به امام جواد (ع) است و در این ساعت که باز متعلق به امام جواد (ع) است، مشرف می شدند و در این ساعت ضمن خواندن دعای مخصوص و نماز امام جواد (ع) بدین نحو به نهمین امام شیعیان جهان متوسل می شدند و صدای زمزمه و نماز خواندن در فضای ملکوتی این امامزاده می پیچید و یک حال و هوای خاصی چهارشنبه های این مکان مقدس داشت.

پدیدآورنده:

به کوشش: امیرمحسن سلطان احمدی

www.soltanahmadi.ir