تقدیر از آموزگاران و راهنمایان راه حق

روز معلم بهانه ای است به پاس قدر شناسی و تقدیر از زحمات تمام عزیزانی که به من علم آموختند. خصوصا استادان بزرگواری که باعث شدند که در میان هزاران بیراهه و در بین راه حق و راه شیطان حقیر کمترین بتوانم راه اصلی را انتخاب کنم.به نام خداوند لوح و قلم

تعلیم و تعلم از نعمتهای خداوند متعال است که خداوند اول برای انبیاء و اولیاء و سپس به دیگران ارزانی داشته است.به این جهت، معلم بودن از ویژگی های انبیاست.از منظر روایات اهل بیت (ع)  برای مقام معلمی خصوصا معلمان الهی ارزش بسیاری قرار داده شده است؛ چرا که معلم روح و جان انسان را پرورش داده و او را به سوی رشد و ترقی و تعالی و رسیدن به سعادت ابدی می برد.

حضرت سید الشهداء علیه السلام در یکی از رهنمودهای حیاتبخش خویش فرمود: «مَنْ دَعا عَبْدا مِنْ ظَلالَهٍ اِلی مَعْرِفَهِ حَقٍّ فَاَجابَهُ کانَ لَهُ الاَْجْرُ کَعِتْقِ نَسَمَهٍ؛ هر کس انسانی را از گمراهی به سوی شناخت حق و حقیقت راهنمایی کند و او نیز پاسخ مثبت دهد، به اندازه آزادی یک بنده پاداش خواهد داشت.»

بدون تردید هر انسانی فطرتا دوست دارد تا از خدمتگزار خود تقدیر کند و چه خدمتی از آموزش علم و دانش خصوصا علوم الهی بالاتر است. در آموزه های دینی ما برای تقدیر از معلم سفارشهای زیادی شده است و در سیره پیشوایان معصوم (ع) نیز این امر مرسوم  بوده است.

در حالات امام حسین علیه السلام می نویسد:در مدینه معلمی به نام عبد الرحمن سلمی به یکی از فرزندان امام حسین علیه السلام سوره حمد را آموخت. هنگامی که فرزند گرامی حضرت آن را در نزد وی قرائت کرد، امام بسیار خوشحال شد و معلم را دعوت کرد و به عنوان تقدیر و تشکر هزار دینار و هزار حلّه به او پاداش داد. وقتی امام حسین علیه السلام به خاطر این پاداش زیاد، مورد اعتراض قرار گرفت، فرمود: «وَاَیْنَ یَقَعُ هذا مِنْ عَطائِهِ یَعْنِی تَعْلِیمِهِ؛ این پاداش کجا و عطای او، یعنی آموزش سوره حمد کجا!» آن گاه امام حسین علیه السلام این ابیات را یادآور شد که:

اِذا جادَتِ الدُّنْیا عَلَیْکَ فَجُدْ بِهعَلَی النّاسِ طُرّا قَبْلَ اَنْ تَتَفَلَّتْ

فَلاَ الْجُودُ یُفْنیها اِذا هِیَ اَقْبَلَتْوَلاَالْبُخْلُ یُبْقیها اِذا ما تَوَلَّتْ

یعنی زمانی که دنیا چیزی بر تو ببخشد، تو نیز دست عطایت را بر همه مردم بگشا، قبل از آنکه از دست تو برود! نه بخشش آن را از بین می برد، اگر به تو رو آرد و نه بخل آن را نگه می دارد، اگر دنیا به انسان پشت کند.

و روز معلم بهانه ای است به پاس قدر شناسی و تقدیر از زحمات تمام عزیزانی که به من علم آموختند. خصوصا استادان بزرگواری که باعث شدند که در میان هزاران بیراهه و در بین راه حق و راه شیطان حقیر کمترین بتوانم راه اصلی را انتخاب کنم،که اگر نبود این راهنمایی ها و بیانات شیوای آنان هرگز در صراط مستقیم قرار نمی گرفتم و گام در سیر معنوی نمی توانستم بگذارم. اینک از تمام آن عزیزان راهنما و معلمین گرانقدر راه حق تقدیر می کنم هر چند که قلم و زبانم یارای این تقدیر از چنین مقامی را ندارد.

به قلم: امیرمحسن سلطان احمدی