اگر به استاد سلوکی دسترسی نداشتیم چه کنیم؟

علامه طهرانی برای کسانی که در سیروسلوک نیازمند استاد هستند ولی به استادی دسترسی ندارند راهکاری ارائه نمودند که در ادامه می آید.

نقش استاد در تهذیب نفس و سیر و سلوک، بسیار تعیین کننده است،البته در سیر و سلوک کار اصلى را خود سالک انجام مى‏دهد؛ اما استاد، نقش یک راهنماى با تجربه‏ را دارد که از این راه آگاهى دارد و از خطرات و خصوصیات آن مطلع است و وسیله حرکت را به خوبى مى ‏شناسد و آن را در اختیار سالک قرار مى‏دهد.

البته این بدین معنا نیست که انسان بدون استاد نمى‏تواند به سعادت برسد؛ بلکه عمل به دستوراتى که به صورت کلى و عمومى در قرآن کریم و روایات آمده است. و عمل خالصانه، تقوا داشتن، پاک بودن وظیفه خود را به نحو شایسته انجام دادن، و به طور کلی در ابتدا انجام واجبات و ترک محرمات را سرلوحه خود قرار دهد زمینه‏ ساز سعادت انسان خواهد بود و کم نبوده‏ اند بندگانى که از این راه ‏ها به قرب الهى رسیده و شایسته لطف ویژه خداوند گشته ‏اند.

همچنین تنها استاد دور از خطا  وجود مقدس معصوم (علیه السلام) است که اکنون امام حاضر و ناظرمان ، قطب عالم امکان امام زمان (عج) است که با توجه و توسل،مراقبه و محاسبه می توان مورد عنایت آقا جان واقع شد. اما به هر حال برای ورود به این مسیر خصوصا یک مبتدی و نا آشنا به مسیر نیاز به یک نقشه راه و راهنمای صالح دارد که راه روشن را از بین هزاران بیراهه تاریک تشخیص دهد و بتوان به استاد کامل امام عصر (عج) رسید.

در جلد اول کتاب نور مجرد آمده که مرحوم علاّمه طهرانی در أواخر عمر به جهت کثرت أمراض و اشتغالات مربوط به تألیف «دوره علوم و معارف اسلام» فرصتى براى پذیرش و تربیت شاگردان نداشتند و مى‌فرمودند:براى کسانى که مشتاق و طالب لقاء حضرت پروردگارند و به دنبال استاد طریق مى‌باشند، دو مطلب را بیان کنید که با آن از استاد مستغنى مى‌گردند:

اوّل: داشتن إخلاص در عمل
دوّم: خواندن تمام و کمال دوره علوم و معارف إسلام ( جهت مطالعه این کتب اینجا کلیک کنید )

چرا که یک دوره معارف حقّه را در این کتاب‌ها آورده‌ام.به نحوى که اگر کسى این کتب را با إخلاص بخواند نفسش به معانى و معارف حقّه آن متحقّق مى‌شود و چون نفسش به این معارف متحقّق شد مسیر خود را به سوى خداوند روشن مى‌بیند.

آرى بامطالعه و اُنس با دوره علوم و معارف اسلام، نفس سالک با جان مؤلّف پیوند خورده و هامون نفس از آن چشمه حقیقت إشراب مى‌شود، و با مجاهدت و مراقبت، مستعدّ قبول أنوار إلهى گشته و در أثر آن، نفس او قدسى مى‌شود و لذا با عنایت إلهى میتواند به مرحله فناء و اندکاک در ذات ربوبى برسد.

به کوشش: امیرمحسن سلطان احمدی