بندگانی که به خدا دروغ می گویند/ چگونگی توسل توحیدی به معصومین

به نام خدای لوح و قلم

استاد محمد شجاعی در جلسه این هفته شرح زیارت جامعه کبیره که شامگاه پنج شنبه ۱۴ بهمن ماه ۱۳۹۵ در حسینیه قرائت قرآن شهر ریبرگزار شد ، حضرت استاد به نکته ظریفی در بحث توسل به معصومین و مبحث توحید اشاره نمودند که در ادامه گزیده یاداشت هایم از این جلسه را تقدیمتان می کنم.
شایسته انسانیت داشتن الگوی معصوم
شایسته مقام انسانیت داشتن الگوهای معصوم است چون تمام اسماء الله را معصومین دارند، در زیارت جامعه کبیره با شخصیتهایی روبرو هستید که این وسعت ها را دارند.
 نگاه انسان هایی که با هدف خلقت نا آشنا هستند
افرادی که اساسا با هدف خلقت خودشان آشنا نیستند، دین را از منظر چهار بخش جمادی، نباتی ، حیوانی و نهایتاً عقلانی می بینند و به دین نگاه فوق عقلانی ندارند ، یعنی وقتی پای دین و معارف به میان می آید این قبیل افراد دین را یا از نگاه اقتصادی یا از نظر شئون تغذیه و گیاهی و از این قبیل نگاه می کنند.
 علت پرخاشگر بودن برخی افراد / دین همراه با شادی و آرامش است
اینکه برخی افراد عصبی و پرخاشگر هستند به این دلیل است که با بخش حیوانی اش هست در صورتی که اگر بخش انسانی متدین شود او کاملا جذب دین می شود و وقتی جذب شود مقدار هاری ، عصبانیت، غم وغصه و استرس شخص کاهش پیدا می کند چون وقتی دین دریافت شد شادی و آرامش می آورد.
باید نگاهمان به امامان از بخش فوق عقلانی باشد
مفاهیم زیارت جامعه کبیره مخصوص بخش فوق عقلانی انسان است ولی در فردی که درک و استنباط و یقین نباشد وقتی از او می پرسیم امام ر ضا (ع) چه جور آدمی است این فرد می گوید خیلی آقاست چون مشکل مالی داشتم امام آن را حل کرد؛ معلوم می شود این فرد نگاهش به امام از بخش فوق عقلانی نیست بلکه از بخش اقتصادی که مشکل مالی داشته امام را دیده است.
اگر کسی واقعا بخش فوق عقلانی اش فعال نشده باشد، مفاهیم زیارت جامعه کبیره را درک نمی کند. باید حتما بخش فوق عقلانی خود را تقویت کرد،چون این بخش مخصوص خود اهل بیت (ع) هست و ما باید آن را فعال کرد تا این مطالب در بخش خودش بتواند بنشیند.
هستند کسانی که مجتهد اند اما مومن نیستند چون بخش فوق عقلانی آنها فعال نیست. بنابراین کسانی که بخش فوق عقلانی آنها فعال نیست دانشمند هم بشوند به این ادعیه ایراد می گیرند.
علت ایجاد شبهات
وقتی بخش فوق عقلانی ما فعال نباشد شبهات به دین وارد می شود و این شبهات از ناحیه کسانی هست که این بخش آنها فعال نیست و کسی هم که این بخشش فعلا نیست می گوید این افراد راست می گویند.
زیارت جامعه کبیره در آن غلو وز یاده گویی نیست،اهل بیت (ع) ذاتشان از خودشان نیست از خداوند است و آنها ظهورات خداوند هستند.در جامعه کبیره خیلی از مقامات معصومین بیان نشده است.
اهل بیت (ع) خدا نیستند ،خود اهل بیت (ع) هم می گویند درباره ما همچنین چیزی نگوید اما غیر از این هر چه می خواهید در حق ما بگویید کم است ، فقط ما خدا نیستیم.اهل بیت وجه الله عین الله لسان الله هستند.
سبک زندگیتان باید طوری باشد که در چادر امام زمان عج باشید
سبک زندگی خود را طوری طراحی کنید که در چادر امام زمان (عج) باشید، ما اگر شریک در بر طرف کردن موانع ظهور نباشیم خائن هستیم،مواظب باشید ببینید که امام زمان (عج) کجای زندگی شماست و از امام زمانتان غافل نشوید. باید سبک زندگی را به گونه ای انتخاب کرد که در چادر امام زمان (عج) باشید و گرنه مثل همانهایی هستید که از چادر امام حسین (ع) فرار کردند.
شناخت و عبادت کامل خدا تنها از طریق معصوم
اساسا عبادت و شناخت خدا بدون معصوم یک شناخت و عبادت کاملا ناقص است در صورتی که شناخت و عبادت کامل با خدا از طریق معصوم بدست می آید بنابراین عبادت بدون معصوم عبادات نباتی ، حیوانی ، گیاهی یا عقلی است و خدا ما را برای این ارتباط نیافریده است.
توجه به توحید در بحث توسل به معصوم
دقت داشته باشید،اگر حضرت عباس (ع) شفا داد نگویید که هر چه به خدا گفتیم شفا نداد حضرت عباس (ع) داد در صورتی که اراده حضرت عباس(ع) اراده خداست.
چگونگی توسل توحیدی به امام رضا(ع)
شما وقتی پیش امام رضا(ع) می روید، اول به خدا بگویید:«خدایا تو کاری کن که امام شفاعت من را پیش تو بکند.خدایا دل امام رضا را نرم کن او را شفیع من کن.»
بدانید که امام هر چه رافت داشته باشد از خدا مهربانتر نیست، پس اگر مریض بودید و متوسل به امام رضا (ع) شدید وقتی امام رضا(ع) شفا داد بدانید خدا شفا داده است.
مراقب باشید توحیدتان خراب نشودف فکر نکنید اهل بیت (ع) مهربانتر از خدا هستند این جور نیست این همه امام مهربان خدا گذاشته تا بندگان را بیاورند و با خدا آشتی بدهند تا به بهشت برسند و قاعده شفاعت را خود خدا گذاشته است و تا اذن خدا نباشد شفاعتی در کار نیست.
ما سالهاست داریم به خدا دروغ می گوییم!
الان ما چند سالمان است، فرضا ۵۰ سال است ما ۵۰ سال است داریم می گوییم: اشهد ان لااله الا الله ؛ اما همه اش دروغ می گوییم! شهادت می دهیم که معبودی جز خدا نداریم اما آیا راست می گوییم؟ واقعا چنین است؟
اما خدا اصلا به رویمان نمی آوردف چیزی هم به ما نمی گوید او  دارد ۵۰ سال این دروغ های ما را تحمل می کند اما بازم ما را قبول می کند ، می گوید راهش بدهید تا بتواند به  حرم ، مسجد ، حسینیه بیاید.
هر روز در نماز می گوییم: ایاک نعبد و ایاک نستعین، اما عجب دروغ هایی به خدا می گوییم یعنی من فقط تو را می پرستم و فقط از توکمک می گیرم . اما چرا از بنده های خدا کمک میگیرید و هزار تا شک و شبهه در دلت نسبت به خدا دارید بعد می گویید سبحان الله یا ایاک نعبد و ایاک نستیعن، اما خدا اصلا تو ذوق ما نمی زند.
خدا رحمت کند مرحوم آیت الله بهجت را که می گفت ما یک عمر به خدا دروغ گفتیم خدا اینجور با ما برخورد می کند اما اگر راست بگوییم چه جور با ما برخورد می کند واقعا عجب خدایی داریم.