چرا امام حسین(ع) برخی از افراد لشکر دشمن را به هلاکت نرساندند؟

سالار شهیدان دشت کربلا حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در روز عاشورا در لحظات نبرد با دشمن با اینکه توان و قدرت کافی برای به درک واصل کردن لشکریان عمر سعد را داشتند اما گاهاً با اینکه با برخی از افراد لشکر دشمن روبرو می شدند اما آنها را به هلاکت نمی رساندند،علت و رمز چرایی اینکه چرا آقا امام حسین(ع) آن ها را به هلاکت نرساندند را مرحوم شیخ مهدى مازندرانى یکى از علماء بزرگ  به نقل از کتاب کبریت الاحمر چنین آورده است:حضرت ابا عبداللّه الحسین علیه السلام در روز عاشورا، در آن موقعیّت جنگ و ستیز و در همان لحظات آخر، هنگامى که به بعضى از افراد و اهالى کوفه برخورد مى کرد که در لشکر عمر بن سعدِ ملعون بودند، با این که مى توانستند آنان را به هلاکت برسانند ولى بدون آن که آسیبى بر آنان وارد نمایند، از کنارشان مى گذشتند.

این صحنه براى بسیارى از افراد تعجّب آور و غیر قابل هضم بود، تا آن که مدّت زمانى سپرى گشت و علّت جوانمردى و بزرگوارى امام حسین علیه السّلام آشکار و روشن گردید.

علت این مسئله این بود که در صُلب آن افراد، انسان هایى پاک طینت وجود داشته که مؤمن و معتقد به ولایت اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السّلام مى باشند.آن حضرت با علم امامت خویش با یک نظر، آن ها را شناسائى نموده و به آنها آسیبى نمى رساندند.

سپس مرحوم مازندرانى در همین راستا با استناد به فرمایش امام سجّاد زین العابدین (علیه السّلام ) می افزاید: حضرت سجّاد علیه السّلام فرمود: پدرم حسین بن علىّ (علیهماالسّلام ) در روز عاشورا، برخى از افرادى را که در لشکر عمر بن سعد بودند، به هلاکت نرساندند، با این که مى توانستند آن ها را به راحتى نابود و هلاک گردانند. هنگامى که امامت به من منتقل شد، با علم امامت و ولایت متوجّه شدم که افرادى مؤمن و پاک در صُلب آن اشخاص قرار داشته و پدرم حسین علیه السّلام از روى علم امامت با یک نگاه به چهره و قیافه آن ها دریافته بود که فرزندانى صالح و پاک از آن ها به وجود خواهند آمد. به همین جهت آن ها را مورد عفو و گذشت قرار مى داد و از ریختن خونشان مى گذشتند.

منابع:حدیقه الشّیعه : ج ۲، ص ۱۵۰/کبریت احمر،آیت الله بیرجندی/چهل داستان و چهل حدیث از امام حسین علیه السّلام، عبداللّه صالحى

به کوشش: امیرمحسن سلطان احمدی