به بهانه هشتمین سالگرد ارتحال آیت الله مجتهدی تهرانی

بیست و سوم دی ماه ۱۳۸۶ شمسی در ابتدای ماه محرم پایتخت عالم عامل و با تقوایی را از دست داد که هنوز صدای دلنشینش در گوشمان به یادگار مانده است، بیان شیوا و مهربانانه ای که همچون پدری مهربان و دلسوز به فکر تربیت فرزندانش بود و به حق می تواند او را پدر دینی خود نامید که دغدغه اش تربیتی اسلامی بود.

امروزه آنچه از دین و معارف اسلامی و مکتب تشیع بدست آورده ام همه را مدیون بیانات شیوای و تاثیر گذارش میدانم و تا آخر عمر مدیون این عالم فرزانه  هستم،اولین جرقه بیداری در ذهن و روحم را در آن ابتدای دوران جوانی ایشان زد و باعث یک انفجار و یک انقلاب روحی در وجودم شد که پا در صراط مستقیم بگذارم و در این مسیر گام بردارم.

هرچند دورانی کوتاه بود که با ایشان و مجلس مواعظش آشنا شده بودم اما همان مختصر آشنایی باعث نجاتم از تباهی گردید و به سفارش و توصیه ایشان از مباحث اخلاقی آیت الله ضیاءآبادی بهره بردم و باعث آشناییم با این سید بزرگوار نیز شد و وقتی دیدم بنا بر وصیت ایشان این سید جلیل القدر بر پیکرشان نماز خواند دیگر مطمئن شدم که آیت الله مجتهدی شخص مورد اطمینان و تایید شده ای را به من معرفی نمود و سالها بعد از ایشان از مباحث اخلاقی این سلاله زهرا(س) بهره بردم و حتی گاهی کیلومترها مسیر را طی نمودم تا به محضرشان برسم.

هر چند امروز دیگر آیت الله مجتهدی تهرانی گمنام نیست و کمتر کسی است که حتی در اقصی نقاط ایران اسلامی نام مرحوم آیت الله شیخ احمد مجتهدی تهرانی را نشنیده باشد و صحبت های ایشان را نشنیده باشد.

به حق او عالمی عامل بود که قبل از سخن گفتن ابتدا خودش به آن بیاناتش عمل کرده بود که این چنین در مستمعین اثر گذار بود که باعث یک انفجار و بیداری روحی می شد.

آخرین دیدارم با ایشان در شب احیاء بیست و سوم ماه مبارک رمضان همان سال ۱۳۸۶ بود، که کسالت و بیماری کاملا در چهره نورانی اش مشهود بود و وقتی وارد شدند چند نفر زیر شانه هایش را گرفته بودند و در سخنانش آن شب حتی حلالیت هم گرفت، مشخص بود که آماده سفر شده است و من چنین دقتی نداشتم و می گفتم باز مثل سریع قبل رفع کسالت می شود و مجدد از وجود نورانی اش بهره می برم.

اینک هشت سال از آن فراق جانسوز گذشت و در این مدت پایتخت بعد از ایشان شخصیت های نورانی و عالم دیگری همچون آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی،آِت الله خوشوقت و امسال هم آیت الله محمد شجاعی را از دست داد. شادی روح آیت الله مجتهدی تهرانی و این بزرگواران حمد و سوره ای هدیه نمایید.

به قلم : امیرمحسن سلطان احمدی