اعتراض امام علی(ع) به غاصبین خلافت/یاداشت هایم از دوره غدیر شناسی(۲)

در آبان ماه سال ۱۳۹۰ توفیق شد در دوره غدیر شناسی حرم مطهر حضرت معصومه(س) در شهر مقدس قم شرکت کنم،این دوره از سوی واحد فرهنگی بوستان نجمه حرم مطهر برنامه ریزی و تشکیل شد و محل برگزاری کلاس ها در سالن اجتماعات حرم مطهر در هشت جلسه برگزار گردید که موفق شدم در هفت جلسه این دوره شرکت نمایم و اکنون در ماه ذیحجه ماه ولایت تصمیم گرفتم که یاداشت هایم از این دوره تا عید غدیر منتشر نمایم،در این یاداشتم که دویم یاداشتم از دوره غدیر شناسی می باشد در خصوص غدیر از نگاه امیر المومنین(ع) و اعتراضات امام به غضب خلافت می باشد که استاد این جلسه حجت الاسلام اسد علی زاده بودند.

در ادامه گزیده ای از این جلسه که سومین جلسه دوره غدیر شناسی حرم مطهر بود و در تاریخ ۱۸ آبان ماه ۱۳۹۰ برگزار شد تقدیمتان می نمایم.

ایجاد شبهه/ چرا بعد از جریان غدیر امام علی(ع) به غاصبین خلافت اعتراض نکرد؟

اگر به کتب تاریخی نگاه کنیم ملاحظه خواهیم کرد که در طول تاریخ از زمانی که واقعه غدیر رخ داده به بعد در زمان‌های مختلف از زبان افراد متعدد و به‌ ویژه معاندان و کسانی که جریان غدیر را از مسیر خودش منحرف ساخته‌اند، پیوسته این شبهه را مطرح کردند که اگر امامت و خلافت حق مسلم امام علی(ع) بود چرا امام از حق خود دفاع نکردند؟ چرا به خلفای بعدی اعتراض نکردند؟ چرا در اثبات خلافت بلافصل خود به حدیث غدیر استدلال نکردند؟

 در کتاب اهل سنت به‌ویژه ابن تیمیه در کتاب منهاج السنه از جمله مطالبی که مطرح کرده، همین شبهه است، این شبهه، شبهه روز هم هست و همین الان نیز وهابیت و معاندان نیز این شبهه را مطرح می‌کنند.

پاسخ به این شبهه

در پاسخ به این شبهه مهم باید گفت که امام علی(ع) از حق مسلم خود دفاع و اعتراض شدید به کسانی که جریان غدیر را انکار نمودند کرد و سه نوع جواب نیز می‌دهد. یکی از این دفاعیات اعتراضات ضمنی امام است که این اعتراضات ضمنی به سه دسته اشاره به مقام ممتاز اهل‌بیت(ع)، اشاره به اولویت و افضلیت خود در خلافت و امامت و اشاره به قرابت خود نسبت به پیامبر اکرم(ص) تقسیم می‌شود.

جایگاه ولایت مخصوص اهل بیت (ع) است

در اشاره به مقام ممتاز اهل‌بیت(ع) حضرت در اعتراضات خود که برخی ضمنی بوده، پیوسته به این موضوع اشاره می‌کنند که این جایگاه امامت و ولایت مخصوص اهل‌بیت(ع) است و غیر اهل‌بیت(ع) کسی حق تصاحب این جایگاه را ندارد.

خطبه دوم نهج البلاغه و تاکید بر اینکه اهل بیت(ع) تنها جانشینان پیامبر(ص) هستند

در خطبه دوم نهج‌البلاغه نیز حضرت به این موضوع نیز اشاره کرده‌اند که هیچ کس از این امت با آل پیامبر(ص) قابل مقایسه نیستند، یعنی شما جایگاه پیامبر(ص) می‌خواهید بنشینید و خود را جانشین پیامبر (ص) معرفی کنید در حالی که هیچ کس نمی‌تواند این جایگاه را تصرف کند. ما باید در کنار اهل‌بیت(ع) حرکت کنیم هرکس جلوتر از آن‌ها و یا عقب‌تر از آن‌ها حرکت کند هر دو منحرف هستند.

خطبه ۱۵۴ نهج البلاغه و تاکید بر جایگاه بالای اهل بیت(ع)

در خطبه ۱۵۴ نهج البلاغه نیز حضرت می‌فرمایند که بالاترین آیات قرآن درباره اهل‌بیت(ع) نازل شده است. یعنی جایگاهی که اهل‌بیت(ع) دارند هیچ کس نمی‌تواند داشته باشد. با این دلایل امام علی(ع) می‌خواستند به مردم بفهماند که اینها غاصب‌ هستند و با این کار امام قصد بیدار کردن مردم را داشت.

خطبه ۱۴۴ و تاکید بر اینکه تنها بوسیله اهل بیت(ع) می توانید هدایت شوید

در خطبه ۱۴۴ نهج‌البلاغه نیز امام علی(ع) می‌فرمایند تنها به وسیله ما اهل‌بیت(ع) هدایت و جلب هدایت می‌شوید. یعنی کوری‌ها بوسیله ما برطرف و هدایت می‌شوند.

لباس ولایت و امامت فقط مخصوص اهل بیت(ع) است

به اینکه در روایت اهل سنت آمده که آن‌ها می‌گویند ۱۲ نائب پیامبر(ص) از قریش است و ۳۲ روایت در این زمینه در روایتشان وجود دارد اما کدام قریش؟ کدام طائفه قریش؟که امام می‌گویند از طائفه بنی‌هاشم و غیر بنی‌هاشم حق ندارند حاکمیت را برعهده بگیرند، امام می‌فرمایند لباس امامت و ولایت جز بر تن اهل‌بیت(ع) بر دیگران راست نمی‌شود و کسی غیر آنان چنین شایستگی را ندارد.

خطبه ۱۹۰ و شجره نبوت

در خطبه ۱۰۹ نهج‌البلاغه امام می‌فرمایند: درخت نبوت و جایگاه رسالت و آمد و شد فرشتگان و معادن علم و سرچشمه علوم و حکمت‌ها و همه آن‌ها در اهل‌بیت(ع) خلاصه می‌شود، شجره نبوت ما هستیم.

خطبه ۲۳۹ و اهل بیت(ع) پایه های محکم اسلام

در خطبه ۲۳۹ نیز امام می‌فرمایند که اهل‌بیت(ع) است که پایه‌های محکم اسلام هستند. این‌ها نمونه‌هایی از مطالبی است که در نهج‌البلاغه در خصوص اعتراضات ضمنی بیان شده است.

اعتراض امام به غاصبین مبنی بر افضلیت خود بر آنها

در ادامه امام علی(ع) اشاره به افضلیت خویش می‌کند که یکی از مواردی که امام به آن طریق اعتراضات خود را به غاصبان اعلام کرد اشاره به افضلیت خویش است. جو در آن زمان طوری بود که امام به صراحت نمی‌توانستند بگویند، اما اگر موقعیت پیش می‌آمد سریع و با‌صراحت اعتراض می‌کردند.

اعتراض امام در خطبه ششم مبنی بر غصب خلافت

در خطبه ششم نهج‌البلاغه امام می‌فرمایند به خدا سوگند از زمان وفات پیامبر(ص) تا به امروز از حقم باز داشته شدم، آن حق مسلمی که از جانب خدا بر من اعلام شده بود از آن بازداشته شدم و آن حقم از من صلب شد و دیگران که هرگز همسان من نبودند بر من مقدم داشتند، گفت: اعتراض امام از این روشنتر. آن‌هایی که می‌گویند امام چرا اعتراض نکرد آیا یک بار هم نهج‌البلاغه را خوانده‌اند و بیانات اعتراضات امام را دیده‌اند.

به قلم: امیرمحسن سلطان احمدی