آیت الله ضیاءآبادی:عملا محب اهل بیت باشید نه زبانی

آیت الله سید محمد ضیاءآبادی در جلسه این هفته اخلاق و تفسیر خود در مورخه دوم شهریور ۱۳۹۴ با توجه به میلاد امام رضا(ع) مباحثی در خصوص اصل محبت به اهل بیت(ع) بیان نمودند که در ادامه به همراه فایل صوتی این جلسه می آید.

قرآن و عترت دو حقیقت ثابت و ابدی

فردا شب بر حسب نقل شب ولادت حضرت ثامن الحجج امام ابوالحسن الرضا ع می باشد به این مناسبت عرض می کنم که در قرآن کریم خداوند حکیم راجع به دو مطلب نوید و بشارت داده که آن دو مطلب برای همیشه ثابت و باقی است و زوال پذیر نیست و تا آخرین روز عمر بشر این دو حقیقت باقی است،یکی قرآن و دیگر عترت که خاندان نبوت و رسالت است.

خدا حافظ قرآن است

راجع به قرآن همین‌قدر بس که در سوره حجر آیه ۹ آمده است : «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ»، به‌طور مسلم ما ذکر قرآن را نازل کرده‌ایم و به‌ طور مسلم خودمان هم حافظ و نگهبان قرآن هستیم، کلمه ذکر در مورد قرآن مکرر آمده است که قرآن ذکر است. یعنی وسیله توجه، تنبه و بیدارساختن عالم انسانی است. انسان را بیدار می‌کند و توجه می‌دهد و خالق عالم را به او می شناسد که طبق دستوراتی که داده انسان اجرا می کند و با خدا مرتبط می شود.

خدا می فرماید من خودم قرآن را نازل کردم و خودم حافظ و نگهبان قرآن هستم، معلوم می شود که قرآن دشمن و مخالف زیاد دارد که می کوشند که قرآن را از بین ببرند و خدا هم به طور قاطع نظر می دهد که قرآن از بین رفتنی نیست من که خالق عالم هستم آن را نازل کرده‌ام و خودم حافظ و نگهبان آن هستم. از همان روز اول نزول قرآن، دشمنان قرآن به تکاپو افتادند و با جدیت تمام کوشیدند که صدای قرآن را خاموش کنند.

جنگ دشمنان اسلام با قرآن از همان روز نخست

بنی امیه ۹۰ سال حکومت کردند و با قرآن جنگیدند، بعد از آن‌ها بنی‌عباس روی کار آمدند، ۵۰۰ سال هم آن‌ها حکومت کردند و آنها هم با قرآن مبارزه کردند. بعد از آن‌ها، سلاطین تاتار و مغول با حملات وحشیانه خودشان، جمعیت‌ها را به خاک و خون کشیدند بعد از آنها جمعیت اروپا روی کار آمد و با شعله ور ساختن جنگ های صلیبی کشتار فراوان نمودند،کتابخانه ها سوزاندند و همشان این بود قرآن را بسوزانند و اسلام ریشه کن بشود اما نتوانستند. همه‌ ی آنها پوسیدند و مردند و همین قرآن مانند آفتاب در آسمان جهان می‌درخشد و میلیون ها مسلمان به پیروی از قرآن افتخار می کنند و زندگی می کنند.

بلند آوازه بودن نام پیامبر(ص) در جهان

خود قرآن می فرماید: فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِیثَ وَمَزَّقْنَاهُمْ کُلَّ مُمَزَّقٍ؛ما همه را از بین بردیم، همان‌هایی که قدرتمند بودند همه‌شان قصه شدن و هر کس می خواهد بدانند کی بودند قصه شدند در تاریخ بروید بخوانید .لذا خداوند به پیامبر(ص) خطاب می کند: وَرَفَعْنَا لَکَ ذِکْرَکَ؛ ای پیغمبر عزیز من، اراده‌ام تعلق گرفته است که نام تو را بلندآوازه کنم،من خواسته ام که نام تو بلند اوازه بشود انصافا امروز در دنیا چه کسی بلند آوازه تر از پیامبر(ص) است.نام چه کسی را صبح و شام از ماذنه ها و رادیو ها با یک دنیا عظمت و جلالت می بردند و به نبوت و رسالت او شهادت می دهند و دلها از شنیدن نام او خاشع می شود.

قانون کدام قانون‌گذار است که در این دنیای علم، تمدن و فرهنگ،‌ به‌وسیله فرستنده‌های همگانی قانون او راپخش کنند؟ آیا دنیای مسیحیت و نصرانیت از اروپا و آمریکا با این که قوی هستند می‌توانند انجیلشان را به نام کتاب هدایت و سعادت به دست بشر بدهند؟ مسیحیان خیلی فراوان هستند؛ اما ابداً نتوانستند انجیل را کتاب سعادت معرفی کنند؛ اما همین قرآن که کتاب آسمانی اسلام است که روز و شب به‌وسیله دستگاه‌های فرستنده ممالکت اسلامی با صدای رسا و محکم در دنیا پخش می‌شود و با یک منطق قوی و جاندار دنیای تمدن و علم را به مبارزه دعوت می‌کند.

قرآن، تنها قانون بشریت

قرآن می فرماید: قُل لَّئِنِ اجْتَمَعَتِ الإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَى أَن یَأْتُواْ بِمِثْلِ هَذَا الْقُرْآنِ لاَ یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ کَانَ بَعْضُهُمْ اگر جن و انس از مشرق و مغرب عالم(اروپا،آسیا،آمریکا،آفریقا)همه دست به دست هم بدهند و بخواهند قانونی حیات‌آفرین و سعادت‌بخش برای بشر بیاورند نخواهند توانست. من تنها قانونم که می‌توانم تمام نظامات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و اخلاقی را برای بشر تنظیم و معین کنم. قرآن همیشه باقی و ثابت است.

دعای ابراهیم(ع) و درخواست محبت ذریه اش در دل مردم از خدا

مسئله عترت و اهل بیت(ع) بحث مفصلی دارد، قرآن گوشه ای از داستان حضرت ابراهیم را نشان می دهد که حضرت ابراهیم(ع) مأمور شد کودک شیرخوار خود به نام اسماعیل(ع) که تازه به دنیا آمده را با مادرش در سرزمین بی آب و علف مکه ببرد، آنجا بگذارد و برگردد. کارهای انبیا برای ما خیلی حیرت‌انگیز است، آن حضرت طبق مأموریت عمل کرد در سرزمینی که کسی نبود یک زن جوان را با یک کودک شیرخوار رها کرد و برگشت و آنجا دست به دعا برداشت و فرمود:رَّبَّنَا إِنِّی أَسْکَنتُ مِن ذُرِّیَّتِی بِوَادٍ غَیْرِ ذِی زَرْعٍ عِندَ بَیْتِکَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِیُقِیمُواْ الصَّلاَهَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَهً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَیْهِمْ وَارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ یَشْکُرُونَ؛خدایا من طبق فرمان تو آوردم، همسرم و کودکم را در این بیابان بی آب و علف گذاشتم و برمی‌گردم، اینها را آوردم فقط برای اینکه دین تو را ترویج کنند.از تو می خواهم سرمایه آنها محبت مردم باشد از تو هیچی نمی خواهم  از تو پول و قدرت نمی‌خواهم، از تو می‌خواهم که دل‌های مردم را با آن‌ها مهربان کنی.

خداوند دعای  حضرت ابراهیم(ع) اجابت فرموده است، خداوند محبت اهل بیت(ع) را که ذریه ابراهیم پیغمبر(ع) هستند را در دل‌ها مردم قرار داده است.و اکنون اینجور شده است ببینید محبت مردم به اهل بیت‌(ع) در چه وضعی است؟ به قدری محبت در دل مردم نشسته که مثل سیل سرازیر شده است، الان همینطور است. از زمانی که حضرت ابراهیم(ع) این دعا را کرده است سال‌های بسیار زیادی می‌گذرد، در عین حال می‌بینید که هزاران سال گذشته اما در اربعین و عاشورای امام حسین(ع) چه غوغایی می‌شود، مردم مثل سیل حرکت می‌کنند.و این نشان محبت مردم است در مورد امام رضا(ع) هم روزهای تولد و شهادت، مردم مثل سیل حرکت می‌کنند و غوغا می‌شود. عجیب است که مردم مثل سیل حرکت می کنند این همان دعای ابراهیم(ع) که به ذریه آن حضرت رسیده است.

تنها علی دوستی کافی نیست عمل لازم است

نه فقط انبیا اینجورند بلکه مردم مومن صالح عمل هم چنین هستند و مردم آنها را دوست دارند با محبت به او نگاه می‌کنند و حرف می‌زنند، حتماً خدا محبت آن‌ها را در دل مردم می‌افکند. ما هم اگر صالح‌العمل باشیم مردم علاقه‌مند می‌شوند، از این جهت بحمدلله کمبودی نداریم، قرآن را شناختیم، فهمیدیم که کتاب سعادت ما است،روی سر می زاریم می بوسیم، قاریان فراوان داریم، ائمه(ع) را شناختیم، فهمیدیم و دوستشان داریم؛ اما در عمل کمبود داریم، بدون تعارف باید این را گفت. قرآن‌دوستی، علی‌دوستی و حسین دوستی ما خوب است؛ اما عملاً خیلی کمبود داریم.تنها محبت و علاقه دارم کافی نیست عمل از ما طبق دستور خواسته اند که واجبات را ترک نکنید و گناهان را مرتکب نشویم و ائمه هم برای همین آمدند و شهید شدند و مردمی که خود را به آنها می چسبانند باید مثل آنها باشند و دورو نباشند.

در محبت صادق باشیدف محبت همراه عمل لازم است

در محبت صادق باشیم، خیال نکنید محبت کافی است عمل خواسته اند و خود قرآن به صراحت می‌فرماید:قُلْ إِن کُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِی؛خداوند به پیغمبر می‌فرماید که روشن به مردم بگو، اگر واقعا خدا را دوست دارید طبق گفتار او عمل کنید.میگویم فلا چیز واجب است اما انجام نمی دهید اما می گوید زیارت و حسین‌دوست هستیم اما کافی نیست، ببینیم از ما چه خواسته‌اند.

گناهکاران به درخت بنی امیه چسبیده اند و اهل تقوا به درخت طیبه

امام رضا(ع) فرمودند: نَحْنُ أَصْلُ کُلِّ خَیْرٍ؛مردم بدانید ما ریشه همه نیکی‌ها هستیم و ما درخت طیبه هستیم، شاخ و برگ ما همه‌اش خیر و نیکی است، همه‌اش عدالت و صداقت است، دشمنان ما منبع هر شری هستند، کسانی که گناه می‌کنند به درخت بنی امیه چسبیده‌اند، درخت ما میوه بد نمی‌دهد ما شجره طیبه هستیم، شاخه‌های ما میوه‌های خوب می‌دهند، دروغ می‌گوید آن کسی که با خود فکر می‌کند شیعه ماست حال آنکه به درخت دیگران چسبیده است، میوه‌ای که می‌دهد میوه آن‌هاست، آن‌ها بودند که ظلم و خیانت می‌کردند، درخت ما میوه بد نمی‌دهد،‌ شمایی که میوه بد دارید از ما نیستید، در عین حال که گناه می‌کنند می‌گویند ما حسینی، جعفری هستیم، دروغ می‌گویند.امام صادق(ع) فرموده است: مردم با هم جمع می‌شوند و حرف ما را می‌زنند، ما از آن‌ها و آن‌ها از ما نیستند. اگر ما به این شیوه عمل کنیم هم قرآن نفی‌مان کرده و هم امامان.
حسابرسی اعمال در دنیا قبل از حسابرسی قیامت

ای آدمی زاد اگر من امام شما هستم و می خواهی به سعادت و خیر برسی باید حسابگر باشی و با خود بنشینی و حساب کنی که آیا کار من با کار امام صادق(ع) هماهنگ است روز قیامت حساب خواهد شد پس الان خودتان حساب کنید و خودتان را اصلاح کنید،ترس از روز حساب شعار تو باشد امام فرموده اگر ترس از روز حساب شعار شما شد و از دل بگویید بترسید و در زندگی از گناهان پرهیز کن و در دل هم از روز حساب بترس که این درست است که شعارت ترس و در زندگیت نیز پرهیز از گناه باشد.

گناه بد اخلاقی

برخی در دل نمی‌ترسند در زندگی هم گناه می‌کنند، بداخلاقی می‌کنند، بسیاری از ما گرفتار بدخلقی هستیم، با خانواده خودمان خوش‌رفتار نیستیم. یک مسلمان در خانواده خودش بدخلق باشد گناه می‌کند. روش اهل بیت(ع) این نیست که با زن و بچه بدخلق باشید. مسلمان هستی اما در عین حال در خانه بدخلق، بدرفتار و بدزبان هستی، اینها همه گناه است گناه که فقط شراب‌خواری و ترک نماز نیست، بدخلقی گناه است. حسابرس نیستیم که ببینیم آیا زندگیمان مطابق با زندگی اهل بیت(ع) هست یا نه. خوف در دل نیست و حذر و پرهیز هم در عمل نیست. باید در دل بترسیم در عمل هم پرهیز داشته باشیم.

واعظ باید با غیر زبانش بلکه با عمل موعظه کند

ائمه(ع) به امثال ما گفته‌اند چون مردم را موعظه می‌کنید مراقب باشید به غیر زبانتان موعظه کنید نه فقط زبان. در عمل طوری باشید که مردم از عمل شما، زندگی دینی را یاد بگیرند نه از گفتار شما. با غیر زبانتان دعوت کنید،همه‌اش مایه از زبان و گوش نباشد. مردم با چشم موعظه ببینند و موعظه‌گر هم از عمل موعظه کند. بفهمند پول‌دوست و ریاست‌طلب نیستی، عادل و امین هستی آن‌ها هم امین می‌شوند، اگر دیدند حرف و عمل متفاوت است آن‌ها هم عمل نمی‌کنند.مردم گوش می‌دهند اما نمی‌بینند؛ این فایده ندارد،مردم گوش می دهند با گوش می شنوند این آقا خوب حرف زده اما عملا نمی بینند پس با غیر زبانتان دعوت کنید.

با عمل در منزل نماز خواندن را به فرزندان یاد بدهید

شما در خانه هستید می گویید نماز بخوانید با عمل نماز خواندن را به اهل خانه نشان دهید تا بچه ها هم بدانند و نماز بخوانند،ای پدر و مادر بزرگوار کاری کنید و نشان بدهید که اهل نماز هستیید یک سجاده در گوشه منزل بیندازید و بفهمانید که باید نماز بخوانند عملا باید گفت غالباً مردمی هستیم که با زبان خیلی خوب حرف می زنیم ولی در عمل خیلی راکد هستیم.

امام رضا(ع) را خیلی دوست داریم و به زیارتش می‌رویم، اما در همان سیل جمعیت که حرکت می‌کنند چقدرشان اهل عمل هستند در همین سیل جمعیت در کربلا و مشهد راستی چقدر اهل عمل هستند،با دیگران چسبیده اید باید به امام بچسبید شاخه میوه های شما باید مناسب با درخت طیبه باشد.

در ادامه با توجه به میلاد حضرت امام رضا(علیه السلام) حاج آقا مهجور به مولودی خوانی پرداخت.

به قلم: امیرمحسن سلطان احمدی

دانلود فایل صوتی این جلسه/کلیک نمایید