محفوظ ماندن اعمال و گرسنگی روح در بیان آیت الله ضیاءآبادی

۲۴ فروردین ۱۳۹۰ استاد فرزانه اخلاق آیت الله سید محمد ضیاء آبادی در اولین جلسه هفتگی اخلاق در سال جدید۱۳۹۰ شمسی که در مسجد علی ابن الحسین علیه السلام تجریش برگزار شد در ادامه جلسات قبل در خصوص هدایتگری قرآن کریم به محفوظ ماندن اعمال خوب و بد انسانها تا قیامت و همچنین گرسنگی روحی بشر سخنانی ایراد نمودند،که در ادامه یاداشت هایم  از این جلسه را تقدیم شما معارف جویان عزیز می نمایم:

محفوظ ماندن اعمال خوب و بد انسان تا قیامت

اعمال انسانها از کوچک و بزرگ محفوظ است و هیچ چیز آنها را از بین نمیبرد و تا روز قیامت بر ما مجسم می شود،که یا به صورت نعمتهای بهشتی یا عذابهای جهنمی می باشد باید به این امر معتقد باشیم که اعمالمان در قیامت بر ما عرضه خواهد شد.

به اندازه مثقالی سنگینی اعمال خوب و بدمان را در قیامت خواهیم دید حتی اگر به قدر ذره ایی هم اگر باشد آن را خواهیم دید؛ قرآن که آمده و نازل شده است برای هدایت ما آمده است تا ما را بسازد راه را نشان دهد پس چرا به سمت چاه می رویم؟ ما قالبا دین را بلد هستیم اما بدان عمل نمیکنیم .

هر انسانی اعمالش ملازم خودش است و از او جدا نیست آیه داریم که به کنایه میگوید ما اعمالتان را به گردنهایتان آویخته ایم و این اعمال به روح و قلبتان آمیخته است و همیشه هست.

عمل انسان مثل پرنده است وقتی حرف می زنید این عمل می پرد اما بالای سرتان هست این پرنده ای است که از شما پریده است اما جدا نمی شود، روز قیامت از درونتان نامه عملتان را بیرون می آورند بهشت و جهنم مال اعمال خودتان است از بیرون که بهشت و جهنم را درست نکرده اند.

کتاب که در قرآن آمده است منظورش نامه عمل است روز قیامت نامه عمل را باز می کنند و مردم اعمالشان را می بینند و فریادشان بلند می شود هرچه کرده اید در این نامه حاضر است حال بهتر نیست خودتان در این شبها قبل از اذان صبح بیدار شوید و با خدا حرف بزنید خلوت نمایید و بگوید خدایا من با این اعمال چه کرده ام؟اگر مرا نیامرزی من چه کنم؟ از خدا آمرزش بخواهید .

غذای جسم،غذای مشترک انسان و حیوان است

غذای جسم غذای  مشترک انسان و حیوان است غذای ما فقط این مرغان و نباتات نیست اینها غذای مشترک بین انسان و حیوان است گرگ بیابان هم بره می خورد اما او خام و ما پخته، روباه کوهستان هم مرغ می خورد او خام و ما پخته اش را؛ گوسفند هم جو و گندم می خورد اما او خام و ما آن را آرد می کنیم و نان میپزیم و می خوریم، اینها همه اش غذای مشترک بین ما و حیوان است دنبال غذای مخصوص خودتان باشیددنبال عرفان با خدا باشید .

زمین وقتی زیر آسمان رفت و آفتاب به نباتات خورد از درونش غذا تولید میشود و انسان هم تا زیر آسمان نرود نمیتواند برای جانش غذا تهیه کند.

غذای روح

این انسان هم بدن و هم روح دارد و هر دو نیاز به غذا دارند؛اگر به این بدن که جسم است غذا نرسد درنده می شود و اگر هم به روح غذا نرسد و روح به خدا نرسد روح هم درنده می شود.

غذای روح را نیز باید از آسمان گرفتف باید از مغزهای روحانی و نبوت گرفت ،غذای جان و روحتان از آسمان می آید تا از مغزهای مرتبط با آسمان غذا برای روحتان نگیرید صورت انسانی پیدا نمی کنید.

علم دنیای امروز بدون آدمیت

امروز در دنیا علم ها فراوان و مغزهای دانشمندان فراوانی هستند؛ اما از آدمیت خبری نیست به جایش وحشیگری بی امان است که امروز شاهدیم که همه جا را آتش جنگ روشن نموده اند و به جان هم افتاده اند و هر روز به هر بهانه ای در شرق و غرب آتش جنگ افروزی است دیروز شمشیر بود امروز بمب و موشک هست این که تمدن نیست این توحش است.

گرسنگی روحی بشر

امروز بشرگرسنگی روحی دارد، روح گرسنه است شکم ها پر است و مغزهای بی دین این جنگها را به راه می اندازند ؛بشر امروز روحا تشنه فضایل اخلاقی است و در یک کلمه بشر روحا گرسنه ی خداست تا خدا را به بشر ندهند و مرتبط نشود همش وحشیگری است.

آرامش دنیا

آرمش دنیا با ظهور امام عصر (عج) و یاد خدا “الابذکر الله تطمئن القلوب” دلها آرام می شود این خداست که دلها را آرام میکند تا آن پدر بشر که اینک در پس پرده است نیاید این بشر آرام نخواهد شد ، او که آمد یک آسایش جهانی بر دنیای جسم و روح بشر پیدا می شود باید دعا کنیم که خدا فرجش را نزدیک کند.

چهار برنامه اساسی

انسان باید چهار مرحله را انجام دهد و این را برنامه خود نماید:

۱-اول بشنود.

۲-بعد بفهمد.

۳-بعد با یقین باورکند.

۴- و در آخر عمل نماید.

امروز ما خوب می شنویم، خوب هم می فهمیم، و خوب هم باور و یقین داریم؛ اما در آخرین مرحله که عمل است عمل نمی کنیم و در عمل گرفتار هستیم.

به قلم: امیرمحسن سلطان احمدی